در روزگاری که سایه سیاه خشکسالی بر گستره پهناوری از استان اصفهان سنگینی می‌کند، صنعت گردشگری با بال‌های قدرتمند خود و به مدد فناوری‌های نوین ارتباطی و اطلاعاتی، چونان ققنوسی از دل بحران سر برآورده و راهگشای توسعه و آبادانی مناطق روستایی و کمتر برخوردار این دیار کهن شده است.

۱۵ مهر در تقویم ملی ایران به نام روز روستا نام گرفته است و این روز فرصتی برای یاد آوری مسایل و مشکلات روستاییان و ارایه راهکارهایی برای حل مشکلات و توسعه آن‌هاست.

توسعه پایدار، ریشه در توانمندسازی روستاها دارد، اما تغییرات اقلیمی و کم‌آبی‌های پی در پی سالیان اخیر، دیگر اجازه نمی‌دهد که حیات روستاها و از آن جمله روستاهای اصفهان تنها بر مدار کشاورزی سنتی بچرخد.

چرخ زندگی روستاییان دیار نصف جهان نیازمند نیرویی تازه است و این نیرو را باید در شریان‌های حیاتی گردشگری جست چرا که اصفهان، خطه زرخیز گردشگری است.

تنگناهای بوم‌گردی و وعده تسهیل مجوزها

سالیان اخیر باوجود خشکسالی ها، در شرق استان اصفهان که زخم بی‌آبی بر تن آن عمیق‌تر است، ده ها مجوز بوم‌گردی صادر شده که هرچند این تعداد، در برابر سیل ظرفیت‌های نهفته صنعت گردشگری، قطره‌ای است در اقیانوس، اما توسعه زیرساخت‌های دیجیتال و سامانه‌های معرفی و رزرواسیون، که شاهرگ حیات بوم‌گردی نوین هستند توانسته افق های جدید برای توسعه گردشگری روستایی در اصفهان پدید آورد.

کارشناس طبیعت‌گردی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان، در گفت‌وگو با ایرنا ضمن اعلام صدور تعداد زیادی مجوز در محور شرق اصفهان، آمادگی این اداره کل برای پذیرش و تسهیل صدور مجوز برای روستاییان سراسر استان را اعلام کرد.

مهدیه لطفی تأکید کرد: چنانچه متقاضی با جدیت، مراحل آیین‌نامه‌ای را طی کند، می‌تواند در مدت زمانی کمتر از یک ماه پروانه تاسیس مرکز بوم‌گردی خود را دریافت نماید.

وی به صراحت بیان کرد: اداره کل میراث فرهنگی، سامانه‌ای برای معرفی و رزرواسیون ندارد و وظیفه تبلیغ و بازاریابی، بر دوش خود مدیران این مراکز است تا گردشگران را به سوی خود جذب کنند.

میراث کهن اصفهان، بال پرواز گردشگری

فعال صنعت گردشگری در این پیوند به ایرنا گفت: در شرایط کنونی که کمبود آب کشاورزی اصفهان را با مشکلات عدیده مواجه ساخته، گردشگری، مطمئن‌ترین و ابتدایی‌ترین راهکار برای احیای معیشت روستاییان است.

مهران رهنما ادامه داد: اصفهان، این قطب درخشان گردشگری کشور، با ۲۲ هزار اثر تاریخی، یک هزار و ۸۵۰ اثر ملی و ده ها اثر جهانی، گنجینه‌ای است که سالانه میلیون‌ها مسافر داخلی و خارجی را به سوی خود می‌کشاند و از این گنج می‌توان برای روشن کردن چراغ گردشگری در روستاهای استان نیز بهره برد.

این راهنمای تورهای تفریحی تأکید کرد: در روستاهای تاریخی شرق استان که در خط مقدم بحران کم‌آبی قرار دارند، توجه به جاذبه‌های تاریخی-جهانگردی می‌تواند منبع درآمدی پایدار برای ساکنان فراهم کند.

وی یادآور شد: همچنین روستاهای غرب و جنوب استان نیز با طبیعت بکر خود، ظرفیت عظیمی برای جذب علاقه‌مندان به گردشگری و بوم‌گردی طبیعی دارند.

فناوری اطلاعات؛ زیربنای صنعت سفر

فعال صنعت گردشگری، نقش محوری زیرساخت‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات در توسعه گردشگری را حیاتی دانست و گفت: امروز گردشگران از همان لحظه ورود، عکس‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند و نیاز مبرمی به ارتباطات پرسرعت دارند.

رهنما اظهار داشت: برای برنامه‌ریزی دقیق و رزرو مطمئن اقامتگاه‌ها، نیازمند سامانه‌های جامع و یکپارچه نرم‌افزاری در بستر ارتباطی پایدار هستیم که در چند سال اخیر اتفاق های مثبت زیادی در این حوزه پدید آمده است.

وی تاکید کرد: راه‌اندازی این سامانه‌ها، هم خیال گردشگر را از بابت اقامت مناسب آسوده می‌سازد و هم به روستاییان این اطمینان را می‌دهد که منازل خود را با آسودگی خاطر در اختیار مسافران احراز هویت شده قرار دهند.

پایه‌های ارتباطی، مستحکم و گسترده

در همین راستا، مدیر سابق مخابرات منطقه اصفهان، گفت: در سال های پیش زیرساخت‌های ارتباطی پایه‌ای در تمام روستاهای استان، از جمله؛ یک هزار و ۴۳۱ روستا که دارای ارتباط تلفنی هستند، مستقر شده است.

اسماعیل قربانی، با اشاره به اینکه ۹۲۱ روستا دارای تلفن خانگی و تمام روستاهای بالای ۲۰ خانوار استان اصفهان دارای پورت پرسرعت اینترنت هستند، خاطرنشان کرد: اصفهان در حوزه تلفن همراه نیز با ضریب نفوذ حدود ۱۴۰ درصد، از استان‌های برتر کشور است.

وی تصریح کرد: در سال های اخیر با شیوع کرونا، نقش ارتباطات و فناوری اطلاعات بیش از پیش محسوس و مصرف اینترنت در شهر و روستا پنج برابر شد که مخابرات نیز ظرفیت خود را متناسب با آن افزایش داد و این می تواند زمینه ساز توسعه صنایع دیگری مانند گردشگری باشد که نیاز مبرمی به ارتباطات دارند.

وی تاکید کرد: امروز، مخابرات و اینترنت به یک «اکوسیستم دیجیتال» بدل شده‌اند که حیات و توسعه هیچ منطقه‌ای، چه شهری و چه روستایی، بدون آن ممکن نیست و نقش آن برای توسعه گردشگری ضروری است.