نصف جهان: روزنامه «سازندگی» در شماره روز سه شنبه خود، پرونده ویژه ای را به موضوع خودکشی از روی پل چمران در اصفهان اختصاص داده بود. جدای از اینکه «سازندگی» نوشته تعداد خودکشی در اصفهان طی سال 95 برابر 126 نفر بوده است که به اعتقاد این روزنامه نسبت به شهرهای هم جمعیتش نه آمار کمی است و نه زیاد، در این پرونده از جمله گفتگویی هم با کورش محمدی، عضو شورای شهر اصفهان و رئیس انجمن آسیب شناسی ایران انجام شده است. محمدی در این گفتگو به آسیب شناسی خودکشی و اختصاصاً خودکشی از روی پل چمران پرداخته که اظهارات او را درباره همین موضوع آخری را بخوانید:

*با توجه به عمقی که در محل وجود دارد، به ارتفاع پل افزوده است. البته موقعیت مکانی این پل دلیل خاصی برای این نیست که افراد آنجا را برای خودکشی انتخاب کنند. اولین اتفاقی که در چمران رخ داد باعث شد دیگر موارد وابسته به آن رخ دهند. در واقع یک الگوی هیجانی به وجود آمد و تعداد دیگری از افراد را به سمت خود جذب کرد. البته نمی‌شود بر پل تمرکز کرد و جدا از آن دو دختر [که پاییز سال پیش خودکشی کردند]، یک مورد ناموفق و دو مورد موفق دیگر بود. بنابراین نمی‌شود مطالعه موردی بر این پل داشت؛ چون تعداد بالایی نیست.

*ما مناطق آسیب‌پذیر و بحرانی داریم ولی الزاماً آنهایی که برای خودکشی به پل چمران می‌آیند از خود منطقه و اطراف آن نیستند و از مناطق دیگری هستند.

*(در پاسخ به اینکه چرا شهرداری اصفهان ارتفاع نرده‌های محافظ این پل را زیاد نکرده است) اگر کسی بخواهد خودکشی کند، کاری با نرده و اینها ندارد و در هر حالتی می‌تواند خودکشی کند. ما باید ریشه‌های خودکشی را پیدا کنیم.

*آمار خودکشی در اصفهان هنوز آماری خارج از نُرم‌های منطقه‌ای و جهانی نیست؛ اما چون نحوه خودکشی‌ها در اصفهان به نوعی جلب توجه کننده است فضای رسانه‌ای را به خود مشغول کرده و همین باعث شده به صورت برجسته دیده شود.