عضو هیات علمی گروه مهندسی کشاورزی دانشگاه تبریز با بیان این‌که اذهان عمومی نسبت به محصولات تراریخته سرطانی شده است، گفت: ۴۵ سال پس از تولد مهندسی ژنتیک، هنوز در برابر تولید تراریخته‌ها مقاومت می‌شود.

به گزارش ایسنا، دکتر بهرام باغبان در کارگاه و نشست مسائل ایمنی زیستی مرتبط با موجودات تغییر یافته ژنتیکی در دانشگاه تبریز، اظهار کرد: متاسفانه نتوانسته‌ایم فرهنگ مصرف محصولات تراریخته را در جامعه نهادینه کنیم، مردم نیاز به آرامش و امنیت غذایی دارند و مسائلی این چنینی باید به دست متخصصانی همچون اساتید دانشگاه حل شود، چرا که بیش از حد رسانه‌ای و امنیتی کردن موضوعی مثل امنیت غذایی فقط مردم را نگران می‌کند.

وی در ادامه با اشاره به برخی مقاومت‌ها در برابر تولید و مصرف محصولات تراریخته در کشور، گفت: اگر محصولات تراریخته مضر هستند، چرا باید اروپا با ۳۳ میلیون تن، بزرگترین مصرف کننده این محصولات باشد.

وی در بخش دیگری از سخنانش با بیان این که مردم ایران همیشه تحلیل‌گران خوبی در خصوص مسایل اجتماعی بوده‌اند، تصریح کرد: باید بررسی کرد و فهمید که چرا مردم به جای گوش کردن به وزارت بهداشت در خصوص مصرف برخی مواد غذایی مثل روغن‌ها به سایر منابع توجه می‌کنند، باید فهمید چنین رفتارهایی ماحصل کدام دست‌های ناشناخته‌ای است که به اینجا رسیده‌ایم، به منظور جلوگیری از تشویش اذهان عمومی باید درست فکر کردن را بیاموزیم و چارچوبی برای رسانه‌ها در راستای انتشار برخی اخبار تعیین شود تا هر اطلاعات غلطی منتشر نشود.

عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز در ادامه با بیان اینکه تولید محصولات تراریخته در کشوری مثل هند از سال ۲۰۰۲ نهادینه شده است، گفت: این تصمیم در ابتدا در هند نیز اعتراض برخی را به دنبال داشت، اما به تدریج و با معرفی واریته‌ مخصوص، هم اکنون ۱۱ میلیون هکتار پنبه تراریخته در هند تولید می‌شود. در تمامی لباس‌های ما پنبه تراریخته به کار رفته است و اگر محصولات ترا ریخته را قبول نداریم، باید بدون لباس بمانیم.

وی در ادامه با بیان اینکه اذهان عمومی نسبت به محصولات تراریخته سرطانی شده است، عنوان کرد: این بدن ما نیست که با مصرف محصولات تراریخته دچار سرطان می‌شود، بلکه اذهان ما را نسبت به این محصولات سرطانی کرده‌اند، با وجود این که ۱۸ سال است که مصرف کننده محصولات تراریخته هستیم و این محصولات امتحان خود را پس داده‌اند، هنوز هم در برابر این محصولات مقاومت می‌شود.

باغبان در پایان با تاکید بر بهره‌گیری از فواید تولید محصولات تراریخته خاطرنشان کرد: مشکل کمبود آب در آینده بزرگترین مشکل ما خواهد بود، از این رو می‌توان با بهره‌مندی از علم بیوتکنولوژی در تولید و معرفی اقلام مقاوم به خشکی و شوری تراریخته بهره‌مند شد و با پیوند بیوتکنولوژی با اشتغال، برای بسیاری از افراد ایجاد اشتغال کرد.