جناب آقای صالحی عزیز!

با سلام و احترام

نمی دانم برای انتخاب جانشین آقای حیدریان برای ریاست سازمان سینمایی، چه بخش ها و دستگاه هایی نقش آفرین اند و دایره ی مشاوره و مشورت پذیری (شاید بهتر باشد بگویم تاثیر پذیری) شما چقدر زیاد یا محدود است، اما هر چه که هست، از جناب عالی خواهش می کنم هم خودتان و هم آنهایی که بر انتخاب تان مهر تایید می زنند، سینما را جدی بگیرید و جانشین شایسته ای برای جناب حیدریان برگزینید.

سینما، یعنی یکی از ارکان مهم در تعیین و تثبیت زیست و زندگی فردی و جمعی ایرانیان. این زیست و زندگی می تواند از آبشخور فرهنگ ملی سیراب شود و الگوهای پیشبرنده و تعالی خواه را در بستر روایت های جذاب و تاثیرگذار خود به مخاطب تقدیم کند. می تواند همسایه ی امین و مشفق و هوشیار امنیت و مصالح ملی باشد. می تواند محیط حرف و سخن خود را وسعت دهد و از مدار بسته ی موضوعات کلیشه ای، تلخ و تیره و تباهی آفرین، یاس آلود، امید کُش، هجو و لودگی های مشمئز کننده و ... خلاص شود و یا آن را مهار کند و به حداقل برساند و آفاق جدید، تحرک بخش و متکی به فرهنگ اسلامی/ایرانی را فراروی تماشاگران خود بگشاید. می تواند از نقد جدی و پرطراوت و کنشمند و عقل آگاه برخوردار باشد. می تواند ... مشروط به آنکه شما سینما را جدی بگیرید.

جناب آقای وزیر!

سینما را یک نهاد اجتماعی ببینید و تعریف کنید. نهادی که نباید با آن شوخی کرد. نباید ساده اش گرفت و باری به هر جهت با آن رفتار کرد. تردید نکنید که حتی اگر شما سینما را شوخی بگیرید، سینما کار خودش را می کند و رویکردهای خود را به جامعه و جناب عالی تحمیل می نماید و شما و اصحاب قدرت را آچمز می سازد، به گونه ای که راه پس و پیش برای تان باقی نمی گذارد.

اگر می خواهید برای رسیدن به سینمایی در تراز فرهنگ ملی، پیشرو، کنشمند، نقاد، سالم و با نشاط، خانواده دوست، نهادی با آورده های فرهنگی، هنری، غرور آفرین و ... سهمی ملی و ماندگار داشته باشید، در انتخاب رییس سازمان سینمایی دقت کنید. کسی را برگزینید که بتواند در تحقق همه ی ارزش هایی که ذکر شد، و پیراستن سینما از ضد ارزش های موجود، با همه وجود تلاش کند و با هم سخنی با خانواده ی سینما، کارشناسان فرهنگی، هنری، و صاحب نظران اجتماعی (در بخش های گوناگون) به سوی تحقق سینمای ملیِ گام بردارد.

دعا می کنم بتوانید بهترین و شایسته ترین تصمیم را اتخاذ کنید.