نصف جهان: با انتشار خبر کشف دندان متعلق به کودک نئاندرتال براي نخستين‌بار در پناهگاه صخره‌اي «باوه يوان» در استان کرمانشاه در 29 مهر، سامان حيدري گوران، سرپرست هيئت باستان‌شناسي محوطه‌ باستاني «باوه يوان» و استاد دانشگاه کمبريج در نشست خبري با رونمايي از اين دندان متعلق به انسان نئاندرتال ايراني، آن را مهمترين نمونه اثر علمي به دست آمده در اثبات کشف نشانه‌هايي از حضور نخستين انسان‌هاي نئاندرتال در ايران دانست.

او با بيان اينکه کشف اين دندان به صورت اتفاقي و در يک ترانشه در محوطه تاريخي «باوه يوآن» کرمانشاه در حدود يکسال گذشته کشف شد، اظهار کرد: يکي از دانشجويان هنگام کاوش در اين محوطه به صورت اتفاقي اعلام کرد که دندان متفاوتي را در عمق 3 متر و 70 سانتيمتري زمين پيدا کرده است. اين دندان 6 ميليمتر عرض و 8 ميليمتر طول داشته و متعلق به دندان نيش فک پايين يک کودک بوده است. در يکسال گذشته براي اثبات نئاندرتال بودن اين دندان، در آزمايشگاه‌هايي مانند انگليس، فرانسه، ايتاليا و آلمان بررسي هايي انجام شده است.

اين استاد دانشگاه کمبريج با اشاره به مطالعه جرم روي دندان نيز، اظهار کرد: ما ميزان کمي از جرم روي دندان را هم مطالعه مي‌کنيم تا ببينيم آخرين غذايي که خورده چه بوده است و اينکه مادرش در شش ماه اخير از چه غذاهايي استفاده مي‌کرده است.

حيدري گوران درباره اينکه آيا از قبل مطالعاتي درباره شواهد مربوط به انسان نئاندرتال در اين محوطه باستاني وجود داشته يا نه؟ نيز گفت: قريب به يقين بود که اين انسان در ايران زندگي مي‌کرده است. در 50 کيلومتري مرز ايران و عراق در غار شنيدار، نمونه‌هايي از اين انسان پيدا شده بود. شواهد زيست‌محيطي و داده‌هاي باستاني مانند ابزار سنگي، ما را به اين سمت سوق داد که ممکن است در اين بخش از کرمانشاه نيز چنين يافته‌هايي پيدا شود.

سرپرست هيئت باستان‌شناسي محوطه‌ باستاني «باوه يوان»، تأکيد کرد: اين دندان ششمين دندان شيري است که از انسان نئاندرتال در دنيا کشف شده است. پيش از اين پنج دندان ديگر در کشورهاي اسپانيا، فرانسه، ايتاليا، آلمان و بلژيک پيدا شده بودند. او اضافه کرد: جنسيت کودک هنوز مشخص نيست. با وجود اين مي‌توان گفت که سائيدگي ميناي دندان نشان مي‌دهد که او زندگي سختي گذرانده و بيشتر از استخوان و گوشت استفاده مي‌کرده است.