بهمن فروتن: صحبت‌های خود درباره نویدکیا را با این قطعه از شعر مهدی اخوان ثالث شروع می کنم که «کاش می‌شد بدانیم ناگه غروب کدامین ستاره ای،ژرفای شب را چنین بیش کرده است؟»

ستاره‌های زیادی در دنیای فوتبال وجود دارند که هنگام خداحافظی‌شان فوتبال غمگین می‌شود اما ستاره‌های زیادی نداریم که وقت خداحافظی‌شان همه غمگین شوند. ستاره در دنیای فوتبال زیاد است اما ستاره‌ای که یک شخصیت منحصر به فرد مستقلداشته باشد به آسانی یافت نمی‌شود. محرم از معدود ستاره‌هایی است که با رفتنش از فوتبال، همه را ناراحت کرد چون فوتبال ما یک شخصیت مستقل را از دست داد.

در زبان فارسی واژه پلی میکر به درستی بازیساز ترجمه شده است. بازیساز‌ها در دنیای فوتبال اندک هستند و نمونه‌های زیادی را نمی‌توان از آنها مثال زد. به طور مثال به جز ژاوی و اینیستا نمونه سوم شاخصی در اسپانیا وجود ندارد که در این پست بتواند مانند این دو توانایی‌های خود را بروز دهدو یا در انگلستان به زحمت می‌توان بازیکنی با ویژگی‌های ژاوی و اینیستا پیدا کرد. 

نویدکیا از معدود بازیساز‌های ایران است که به طور همزمان ویژگی‌های ژاوی و اینیستا را دارد. قبل از اینکه صاحب توپ شود می‌داند که کدام بازیکن را صاحب توپ کند و آگاهی محیطی بالایی دارد و از تک تک هم تیمی‌هایش شناخت کامل دارد. نویدکیا از نظر فنی بازیکن متفکری است.

کاپیتان سپاهان در طول دوران فوتبال خود، تجلیات رسانه‌ای نداشت. شخصیتی بود که تمام‌قد در خدمت فوتبال و تیمش بود. در آن برنامه 90 به یاد ماندنی که شرکت کرد به جای صحبت درباره‌ خود در خصوص فوتبال ایران واقعیت‌هایی را گفت که به مذاق عده زیادی خوش نیامد.او یک شخصیت مستقل است در فوتبال ایران.

در هر حال او ستاره‌ای بود که با غروبش فوتبال ایران و شهر اصفهان را تاریک می‌کند. امیدوارم در فوتبال ایران قدر ستاره‌هایی چون نویدکیا که شخصیت‌ مستقلی دارند را بدانیم و از استقلال آنها برافروخته نشویم. سعی کنیم بعد از خداحافظی، آنها رادر کنار فوتبال حفظ کنیم وجوانان آینده دار را از حضورشان بهره‌مند سازیم.

شخصیت‌های مستقلی چون او و مجتبی جباری خیلی تحمل وپذیرفته نمی‌شوند.