بيماري که 13 سال قبل با بروز عارضه آپانديس در بيمارستان امداد سبزوار زير تيغ جراحي رفت، بعد از گذشت سال ها و 102 عمل جراحي هنوز با بيماري ناشناخته‌اش دست و پنجه نرم مي‌کند.

به گزارش مهر، «حسن صالحي» جوان 34 ساله سبزواري است که بر اثر عوارض ناشي از يک عمل آپانديس 102 با زير تيغ جراحي رفته است. پزشکان همچنان قادر به تشخيص درست بيماري اين جوان نيستند؛ به طوري که تيم پزشکي براي جلوگيري از رشد غده‌هاي سرطاني که از پاي او بيرون زده مي‌شود تصميم گرفتند پاي او را در سه نوبت متوالي قطع کنند اما همچنان بيماري ادامه دارد.

اين جوان که همچنان با اين عارضه دست و پنجه نرم مي‌کند، گفت: «حدود 13 سال قبل با بروز عارضه آپانديس در بيمارستان امداد سبزوار بستري شدم و زير تيغ جراحي رفتم. خم شدن زانوي پا همراه با درد از جمله عوارض ناشي از اين عمل جراحي بود. بعد از يک هفته با تجويز پزشک ارتوپد مجدداً عمل شدم که بعد از باز کردن گچ، لکه‌هايي بر روي پايم ايجاد شد. روي اين لکه‌ها جوش‌هاي قرمز رنگي بود که به مرور زمان تبديل به غده‌هاي بزرگ آبکي شد که خود به خود خونريزي مي‌کردند.»

وي افزود: «به لحاظ مشکوک بودن نوع بيماري اولين تشخيص پزشک بعد از تصويربرداري بروز بيماري «استومليت»، نوعي عفونت استخواني بود. يک جراح عمومي در آن زمان با مشاهده سي‌تي‌اسکن اعلام کرد در زمان عمل آپانديس يکي از رگ‌هاي سياتيک درگير شده و غده‌ها به همين علت به وجود آمده است. اين جراح قبول کرد در صورتي که جراح آپانديس اجازه مجدد جراحي را دهد اين رگ را آزاد مي‌کند تا از رشد بيماري کاسته شود اما متأسفانه دکتر اجازه جراحي مجدد را نداد.»

صالحي گفت: «اولين عمل جراحي برداشت غده از پاي راستم در سال 80 انجام شد. در اين سال‌ها بعد از هر عمل، نمونه‌برداري از غده‌ها صورت مي‌گيرد اما نتيجه تشخيص ناقص است. بيماري‌هاي «استو سارکن» و «استوليت» از جمله اين تشخيص‌ها بوده‌اند که در مجموع همه نشان‌دهنده يک نوع غده سرطاني بدخيم هستند.»

اين بيمار سبزواري ادامه داد: «به لحاظ اينکه از جراحي‌هاي متعدد در هشت سال هيچ نتيجه‌اي گرفته نمي‌شد، تيم پزشکي براي جلوگيري از رشد روز افزون غده‌ها تصميم به قطع پاي راستم از ناحيه زير زانو گرفتند اما بعد از شش ماه مجدد از محل قطعي غده‌ها ظاهر شد.»

صالحي عنوان کرد: «وخيم شدن اوضاع بيماري که فقط عضو پا را درگير خود ساخته در برخي ماه‌ها سبب مي‌شد تا در يک هفته سه بار جراحي شوم. تاکنون به اميد اينکه اين بار از شر اين بيماري خلاص مي‌شوم 102 بار به اتاق عمل رفته‌ام اما بعد از مدت زماني مجدد غده‌ها سرباز و عفونت مي‌کنند.»

وي در ادامه گفت: «بخاطر اينکه اين عضو بدنم بارها مورد جراحي قرار گرفته بود، پزشکان محل مورد نظر را براي ترميم مجدد محل زخم بخيه نمي‌زنند و براي جلوگيري از خونريزي شديد از حجم زيادي پانسمان استفاده مي‌کنند که اين خونريزي ممکن است تا سه سال همچنان ادامه‌دار باشد.»

اين جوان بيمار افزود: «با تشخيص مجدد تيم پزشکي براي دومين بار پا را از محل زانو قطع کردند اما بعد از مدتي بيماري بدخيم شد. اندازه غده‌ها به اندازه يک سيب مي‌رسيد و در نهايت پا را از ناحيه مفصل قطع کردند. در سومين بار از قطع پايم که دو سال قبل اتفاق افتاد يکي از پزشکان اعلام کرد که تيم پزشکي ايران در تشخيص اين بيماري ناتوان است و شما در نهايت بايد به مراکز درماني خارج از کشور مراجعه کنيد.»

صالحي ادامه داد: «اين بيماري نه تنها مرا به لحاظ جسمي ناتوان کرد بلکه دخترم نيز قرباني بيماري من شد. در اولين عمل قطع عضو که در بيمارستان امام زمان(عج) در طرقبه شانديز انجام شد، همراهيانم همسر و دختر چهار ساله‌ام بودند. زماني که داخل اتاق عمل بودم عضو قطع شده را براي دفن به همسرم تحويل مي‌دهند و دخترم که در اين لحظه شاهد بر اوضاع بوده در نهايت دچار شوک عصبي مي شود. هم اکنون دخترم 15 سال سن دارد که به بيماري پانکراس گرفتار شده است.»

وي در ادامه به بي‌مهري مسئولان که رفتار ناخوشايندي در برخورد با او دارند، اشاره کرد و گفت: «در سن 34 سالگي دو فرزند دارم، قبل از بروز اين بيماري در پمپ بنزين کار مي‌کردم که با شدت جراحات و سه بار قطع يک عضو، پزشک کار کردن را برايم ممنوع کرد. علاوه بر هزينه‌هاي دارويي خودم و دخترم که ماهيانه 500 هزار تومان مي‌شود، هزينه‌هاي جاري زندگي نيز دارم که با اين وضعيت تهيه اين مخارج از عهده من خارج شده، هر چند خيرين در اين سال‌ها من و خانواده‌ام را از ياد نبرده‌اند اما با مشکلات زيادي دست و پنجه نرم مي‌کنيم.»