واشنگتن پست نوشت: نحوه انتخاب «دونالد ترامپ» به عنوان رئيس جمهور آمريکا در کنار ادبيات و نحوه معرفي او به جهانيان ما را به سمت قياس جالبي سوق داد. روزنامه نگاران و شخصيت هاي سياسي خارجي، ترامپ را به عوام فريباني در گذشته و حال حاضر تشبيه کرده اند.

به گزارش انتخاب، اين روزنامه معتبر ادامه داد او مي توانست «ولاديمير پوتين» يا حتي «رجب طيب اردوغان» باشد. يا شايد او بيشترين شباهت را به «سيلويو برلوسکوني» غول رسانه اي ايتاليا که به رهبر اين کشور تبديل شد داشته باشد. يا چرا به عقب تر برنگرديم؟ هر محاسني که اين شباهت دادن ها داشته باشد حقيقت اين است که مبارزه انتخاباتي آمريکا صداي رسايي از منحصر به فردي در دوران تاريخي و کانديداتوري ترامپ را تجربه کرده است. بنابراين چرا نبايد کس ديگري را به او شباهت بدهيم؟

در خصوص روابط ايران و آمريکا بعد از انتخابات، يک کارشناس مسائل ايران گفته: ترامپ به طرز دردناکي پوپوليست و غير قابل پيش بيني است. او ورژن آمريکايي رئيس جمهوري سابق ايران محمود احمدي نژاد است. با اين حال اين قياس مطلقي نيست. آنها کاملاً به هم شباهت ندارند و تفاوت هاي آنها نيز غير قابل اغماض است. يکي از آنها تاجر ثروتمند نيويورکي است و ديگري فرزند يک آرايشگر فقير. ترامپ با انزجار درباره ايران اظهار نظر مي کند و توافق هسته اي سال گذشته را رسوايي مي خواند.

احمدي نژاد سال ها موي دماغ غرب شده بود و اظهارات ضد اسرائيلي و آمريکايي او معروف بود. احمدي نژاد بارها بر افسانه بودن هولوکاست تأکيد کرده بود. اين بخش مورد حمايت برخي از حاميان ترامپ نيز بود.

اين اظهارات احمدي نژاد در نهايت به ايزوله شدن هرچه بيشتر ايران و تعميق تحريم هاي بين المللي عليه ايران ختم شد.

يک کارشناس ايران در اوايل سال نوشته بود که احمدي نژاد سال 2005 به قدرت رسيد و اين کاملاً شبيه به روي کار آمدن ترامپ است.

او همچنين گفته بود: رأي دهندگان ايراني از انتخابات سال 2005 سرخورده شدند. جنبش اصلاح طلبي متوقف شده بود و بخش قابل توجهي از جمعيت ايران قادر به مشاهده عوايد حاصل از فروش نفت نبودند . با ورود احمدي نژاد و پلتفورم پوپوليستي او نخبگان سياسي ايران را مورد انتقاد قرار مي داد و قول داد که فرصت هاي بيشتري را براي مردم فراهم آورد. اين حرف ها ورژن ايراني «آمريکا را دوباره بزرگ و پرقدرت خواهيم کرد» ترامپ بود.

اين کارشناس همچنين گفته بود که انتخابات ايران در سال 2005 ، دو قطبي شده بود. 11 سال بعد در انتخابات آمريکا هم دقيقاً همين اتفاق افتاده است . درست مانند احمدي نژاد ترامپ نيز رأي رأي دهندگان ضد سيستم را جلب کرد.

خواهيم ديد که انگار همين روش براي احمدي نژاد آمريکايي ها براي پيروزي در انتخابات کافي است. هرچند احمدي نژاد ايراني امروز بال و پر سياسي اش ريخته است.