خبرآنلاين: ورود زود هنگام به فضاي انتخاباتي خصوصاً زماني که پاي انتخاب رئيس قوه مجريه در ميان باشد پديده‌اي است که فضاي سياسي ايران خود را بيگانه از آن نمي‌داند. از اين رو شاهديم در شرايطي که يک سال تا برگزاري دوازدهمين دوره انتخابات رياست جمهوري زمان باقي است بسياري از چهره‌هاي سياسي خصوصاً آنها که خود را رقيب دولت برمي‌شمرند با نيم نگاهي به انتخابات سال آينده شمشير انتقادات و اظهارنظرهاي تند عليه دولت را تيز کرده‌اند.

در اين ميان به نظر مي‌رسد رقباي ديروز رئيس جمهور اين بار شانس خود را با تکيه بر قاعده «املاي نانوشته غلط ندارد» بيازمايند .

بازي قاليباف با واژه قفل و کليد

شهردار تهران که تا کنون دو بار شانس خود براي حضور دررأس قوه مجريه را آزموده و يادگار مديريت شهري او براي تهراني‌ها اتوبوس‌هاي تندرو، ساخت و سازهاي قارچ گونه‌ حواشي شهر و ساخت مراکز تجاري خالي از مشتري است، اخيراً در نشستي که ميزباني آن را هتاک‌ترين منتقدان دولت برعهده داشتند، با زباني کنايه آميز عنوان کرد: «اگر برخي با کليدشان نتوانستند مشکلات کشور را حل کنند، قفل درست نکنند!»

شهردار تهران که در انتخابات 92، عملکردش در ماجراي کوي دانشگاه، بعد از سال‌ها از محاق خارج شد و يادآوري سابقه نظامي او از سوي نامزد حقوقدان اين انتخابات موجبات ريزش آراء وي را به عقيده بسياري در پي داشت؛ در دوران مذاکرات هسته‌اي نيز خاطرات آن رقابت را با نصب بنرهايي در سطح شهر تهران زنده نگاه داشت. بنرهايي با عنوان «صداقت آمريکايي» که عملکرد تيم هسته‌اي را زير سئوال مي‌برد.

قاليباف اخيراً با اين نوع اظهار نظر خود خواسته، متناسب با خواست ميزبان مجلس عمل کرده و دستاوردهاي دولت يازدهم در ترميم زخم هاي اقتصادي به جاي مانده از هشت سال حاکميت احمدي‌نژاد و ديپلماسي به گل نشسته سلف خود را ناديده گرفت؛ نگفت که در 11 سال شهرداري پايتخت، کدام قفل را از مشکلات شهري گشوده تا همچنان خود را براي انتخابات رياست جمهوري دوازدهم از عيار نياندازد؟

واويلاي هسته‌اي در کلام جليلي

در ميان رقباي روحاني در انتخابات رياست جمهوري يازدهم سعيد جليلي را شايد بتوان از چهره‌هايي برشمرد که هيچگاه فضاي رقابت انتخاباتي با روحاني را در اين سه سال ترک نکرد و متناسب با جايگاهي که در دولت قبل در بحث مذاکرات داشت از هر فرصتي براي زيرسئوال بردن دستاوردهاي دولت روحاني در مذاکرات هسته‌اي که آن را «واويلا» مي‌خواند بهره برد. جليلي که نوع اظهار نظرهاي وي در کميسيون ويژه بررسي برجام در مجلس، در حساس ترين روزهاي به سرانجام رسيدن پرونده هسته‌اي ايران در مقطع زماني خاص خود سر و صداي زيادي به پا کرد؛ در يکي از آخرين اظهارات خود در جمعي دانشجويي عنوان کرد: «چند ماه اخير نشان داده است که سلاح تحريم با اقدام و عمل، بي‌اثر مي‌شود نه با لبخند، لبخند به گرگ جواب نمي‌دهد. لبخند به کساني که ماهيت استکباري دارند سلاح مؤثري براي کنترل اسلحه آنها نيست.»

ميهمان ويژه مراسم افتتاحيه دوره پنجم خبرگان که همواره از حمايت ‌هاي بزرگان جريان اصولگرا خصوصاً طيف تندرو و نزديک به اين جريان بهره‌مند بوده اغلب روزهايش را با مرور بندهاي برجام مي گذراند و بر اساس آن معتقد است: «براساس برجام اگر ايران شکايتي را از نحوه اجراي اين توافق داشته باشد طرف مقابل مي‌گويند خيلي ممنون که آمديد شکايت کرديد!»

اگرچه تلاش‌هاي جليلي در کشف نکات تاريک برجام ستودني مي‌نمايد اما زماني که از اين بازمانده از رقابت ورود به پاستور مي‌شنويم که اگر «رئيس جمهور بودم، برجام را امضا نمي‌کردم» پي مي‌بريم که اين همه تدقيق در برجام و بيان اظهارنظرهاي جنجالي در موضوع توافقي که تأييد و امضاي بزرگان نظام را پاي خود دارد، بي چشم‌داشت به انتخابات رياست جمهوري دوازدهم نبوده است.

منتقد بي سند انتخابات مجلس

با پايان عمر مجلس نهم حدادعادل ديگر رقيب انتخاباتي روحاني در خرداد 92 نيز بعيد نيست که بار ديگر رخت کانديداتوري براي انتخابات رياست جمهوري دهم به تن کند. اما با علم به اين قضيه که در تهران که حوزه انتخابيه وي محسوب مي‌شد بعد از سه دوره نمايندگي نتوانست رأي بياورد و حتي انتقادش از عملکرد وزارت کشور دولت روحاني و تلاش کمرنگش براي زير سئوال بردن سلامت انتخاباتي که وزير کشور رقيب ديروزش، متولي برگزاري آن بود نيز نتوانست جايگاه وي را از نفر سي و يکم ليست تهران حتي به نفر سي‌ام ارتقا دهد.

حداد عادل در آخرين نطق خود در کسوت نماينده تهران عنوان کرد: «نمونه‌هاي پنهان و آشکا­­­ر از دخالت‌هاي مقامات کشور و دولت در انتخابات مرحله اول وجود داشته است که شايد همان دخالت‌ها مقدمه‌اي شده براي دخالت آشکارتري در مرحله دوم انتخابات.» وي که بغضش از شکست اصولگرايان در انتخابات مجلس بالاخره در قالب آخرين نطقش در مجلس نهم ترکيد، در دو ماهي که از طرح ادعايش درباره دخالت دولت در انتخابات گذشته هيچ سندي ارائه نداده و گفت: «در جلسه شوراي ائتلاف اصولگرايان تصريح شد که مجلسي که نمايندگان آن با دخالت و حمايت دولت انتخاب شوند، نمي‌تواند يک مجلس مستقل باشد و از حقوق مردم دفاع کند.»

اين نوع اظهارنظرهاي حداد عادل و بغض او از شکست 7 اسفند مي‌تواند خود به خود خبر از فصل جديدي از فعاليت حدادعادل در عرصه سياسي داشته باشد که در آن جبران شکسست‌هاي گذشته در اولويت قرار دارد و در اين ميان چه بسا ميدان رقابت انتخاباتي رياست جمهوري دوازدهم مي‌تواند بهترين فرصت براي جبران گذشته از نظر حداد عادل باشد .

کانديدا مي‌شوم، کانديدا نمي‌شوم

محسن رضايي ديگر رقيب روحاني در ورود به ساختمان پاستور که با تعدادي از رؤساي جمهور پيشين در اين زمينه داراي خاطرات مشترک است، بعد از انتخابات 24 خرداد مانند تمامي ادواري که در انتخابات رياست جمهوري بخت خود را آزمود خم به ابرو نياورد و به کار اصلي خود در دبيرخانه مجمع تشخيص مصلحت نظام بازگشت. اما او اين بار با به تن کردن لباس سپاه خواست تا تجديد پيماني نيز با خاطرات گذشته خود از حضور در عرصه نظامي داشته باشد.

رضايي اخيراً در برنامه‌اي تلويزيوني در پاسخ به پرسش بيننده‌اي که از قصد او براي کانديدا شدن در انتخابات رياست جمهوري سئوال کرده بود، گفت: «در حال حاضر بنده دراختيار رهبر انقلاب هستم که هر مأموريتي بدهند اجرا مي کنم.»

البته دفتر محسن رضايي بلافاصله در توضيحاتي هر گونه قرينه سازي بين خواست احتمالي رضايي براي کانديداتوري در انتخابات رياست جمهوري آينده و توصيه رهبري به وي را براي اين حضور تکذيب کرد.

رقباي رفيق

اين روزها شايد علي اکبر ولايتي ، محمدرضا عارف و محمد غرضي را بتوان رقباي ديروزي براي روحاني خواند که هيچگاه قصد سنگ‌اندازي در مسير پرسنگلاخ دولت يازدهم را نداشته و ندارند.

عارف که بعد از درخشش موفق خود در انتخابات هفتم اسفند به عنوان نفر اول ليست تهران خود را براي رقابت بر سر کرسي رياست مجلس آماده مي‌کند.

او در اين سه سال هيچگاه نخواست با وجود ميل وافر جريان رقيب نسبت به فاصله اندازي بين او و روحاني، به اين بازي تن در دهد. عارف حتي با همراهي دولت و نزديکانش در انتخابات هفتم اسفند، زمينه به کما رفتن رقيبان تندرو دولت را نيز فراهم کرد.

علي‌اکبر ولايتي نيز که بعد از انتخابات رياست جمهوري در ساختماني مستقر شد که روحاني تا روزهاي آخر قبل از ورودش به پاستور در آنجا رياست مي‌کرد؛ بر مسند قبلي رئيس جمهور فعلي تکيه زد. او هيچگاه خصوصاً در زمان مذاکرات هسته‌اي که دولت زير آماج حمله مخالفان قرار داشت حسن روحاني را به عنوان رقيب ديروز در انتخابات رياست جمهوري تنها نگذاشت.

ولايتي حتي زماني که جنجال‌ آفريني‌هاي جليلي در نقد مذاکرات هسته‌اي به اوج خود رسيد در پاسخ به سئوالي مبني بر اينکه دبير سابق شوراي امنيت گفته است که در متن برجام حداقل از صد حق مسلّم ايران چشم پوشي شده است، گفت: «اظهاراتي که از سوي آقاي جليلي در مجلس مطرح شد نتيجه بررسي هاي خود ايشان است.»

مشاور عالي‌مقام معظم رهبري هرگز زحمات دولت در به سر انجام رسيدن توافق هسته‌اي را ناديده نگرفت و با علم به کنه ماجرا اظهار نظرهاي خود در اين زمينه را تنظيم کرد.

ولايتي که گويا اين روزها برنامه خود را براي حضور در عرصه سياسي مشخص و در مرکز تحقيقات استراتژيک مجمع تشخيص مصلحت نظام خلاصه کرده است، بر خلاف بسياري از منتقدان کم طاقت دولت که به زعم خود توافقات هسته اي را پاشنه آشيل روحاني در دور بعدي انتخابات رياست جمهوري مي‌دانند؛ تأکيد دارد:« هشت سال طول مي‌کشد تا ما به مرحله‌اي برسيم که بتوانيم آزادانه از انرژي هسته‌اي استفاده کنيم و ان شاءا... با نظارت رهبري بتوانيم با مراقبت اين برنامه را پيش ببريم.»

رقيب بي حاشيه

اما محمد غرضي شايد بي حاشيه ترين رقيب روحاني از انتخابات رياست جمهوري يازدهم است که در سه سال اخير اظهار نظرهاي وي به اظهار نظرهاي بعضاً کارشناسي در حوزه‌هاي مختلف از جمله حوزه سياست و اقتصاد خلاصه شده و با وجود ثبت نام در انتخابات مجلس دهم و خبرگان پنجم و رد صلاحيت در انتخابات خبرگان و رأي نياوردن در انتخابات مجلس، هيچگاه قواعد بازي را به هم نزد و دولت و عملکردش را زير سئوال نبرد تا همچنان پايبند به قواعد بازي سياسي- اخلاقي بماند.

سه سال از دوره دولت يازدهم گذشته و يک سال باقيمانده از عمر اين دولت که سال اجراي برجام را پشت سر مي گذارد، بسيار حساس و مهم محسوب مي‌شود. سالي که با رقابت‌هاي انتخاباتي همراه است.

رقابت‌هايي که گريزي از آن نيست اما خوب است اگر انتقادي به عملکرد دولت وقت وارد مي‌شود، در چارچوب هايي باشد که همه جريان‌هاي سياسي ملزم به آن هستند و همگان بدانند تمرد از آن اگرچه ممکن است منجر به گشودن پرونده‌اي در محاکم نشود اما مردم همچون هفتم اسفند آن را بي پاسخ نمي‌گذارند.