نصف جهان: محمد کشتي آراي، نايب رئيس اتحاديه فروشندگان طلا و جواهر که سال ها رياست اين اتحاديه را هم بر عهده داشت در گفتگوي مفصلي روايت جالبي از کارکرد سکه و طلا در بين ايراني ها ارائه کرده است.

او مي گويد: در قبل از انقلاب بيشتر سکه براي هدايا مورد توجه بود اما بعد از انقلاب توجه ويژه اي به سکه براي پس انداز صورت گرفت؛ اما نکته جالب اينجا بود که در زمان جنگ بسياري از مردم براي کمک به جبهه از همين طلاها استفاده مي کردند. بسياري از مردم که در جبهه هاي جنوب و غرب کشور بودند به دليل اشغال شهر‌هايشان تنها چيزي که به دردشان خورد پس اندازي بود که از طلا داشتند چراکه ديگر وسايل خانه هايشان از بين رفته بود. افرادي که پس انداز طلا داشتند توانستند بعد از جنگ خودشان را احيا کنند و به زندگي ادامه دهند. بعد از جنگ به دليل تحريم ها و محدوديت‌هاي ناشي از جنگ، عقب افتادگي صنعتي داشتيم تا اينکه دوران سازندگي شروع شد و کار رونق گرفت و اقتصاد رو به رشد رفت و مردم با درآمدشان دوباره روي آوردند به پس انداز طلا و زيورآلات و گاهي اوقات نيز براي نشان دادن سطح زند‌گي‌هايشان از اين زيورآلات استفاده مي کردند!

در حال حاضر طبق برآورد صورت گرفته نزديک 300 تن طلا و سکه در منازل ذخيره شده است. از اين ميزان سکه و طلاي خام و طلاهايي که از رده خارج شده اند، طلاهايي که هنوز استفاده مي شوند به عنوان رايج محسوب مي شود و حساب نمي آوريم. خيلي از سکه ها و طلاهاي قديمي هستند که هنوز برنگشته اند؛ مثلاً مؤسسه اعتباري دانشگاه تهران در مقطعي قبل از انقلاب سکه يادبود ضرب کرد و مشابه اين سکه هاي يادبود زياد داريم که هيچ وقت به چرخه ذوب بازار نرسيده و در منازل و کلکسيون ها و... است.