شاید پرسپولیس این فصل، یکی از بهترین خطوط دفاعی ادوار لیگ و صاحب رکوردی جهانی در گل نخوردن باشند، اما بازی با ذوب آهن نشان داد تیم برانکو در کنار همه جذابیت‌هایش یک نقطه ضعف بزرگ دارد؛ آنها بر خلاف فصل پیش، راحت گل نمی خورند و به همان اندازه هم سخت گل می‌زنند. در بین لیگ‌های بزرگ آسیایی و اروپایی، هیچ تیمی با وضع بد خط حمله مشابه پرسپولیس صدرنشین لیگ کشورش نیست.

با توجه به سبک‌ها و شرایط فوتبال، نمی‌توان تعداد گل‌های زده تیم‌های صدرنشین در لیگ‌های مختلف را با هم مقایسه کرد. برای مقایسه، در نظر گرفتن جایگاه خط حمله صدرنشین لیگ در مقایسه با دیگر تیم‌های همان لیگ، می‌تواند معیار مناسبی باشد. پرسپولیس در حال حاضر با 15 گل، نهمین خط حمله لیگ برتر است. یعنی پرسپولیسی‌ها، در جدول بهترین خطوط حمله لیگ برتر در نیمه پایین جدول قرار دارند!

به جز پرسپولیس، هیچ تیمی در کشورهای مطرح دنیا نتوانسته با چنین خط حمله ضعیفی صدرنشین لیگ باشد. رئال مادرید، بایرن مونیخ و یوونتوس بهترین خطوط حمله لیگشان را در اختیار دارند و چلسی و نیس حداقل بین پنج خط حمله برتر کشورشان هستند. فصل پیش هم در پایان فصل، هیچکدام از قهرمان‌های لیگ‌های اروپایی، با خط حمله‌ای پایین‌تر از سه تیم برتر لیگ نتوانستند جام را به خانه ببرند. در آسیا هم اوراوا سال 2016 با دومین خط حمله قهرمان لیگ ژاپن شد و اف‌سی سئول قهرمان کره جنوبی، سومین خط حمله برتر کشورش بود. فشار پرسپولیس بخاطر ناتوانی در گلزنی دربازی با ذوب آهن فشار زیادی روی این تیم ایجاد کرد و شاید در ادامه فصل، این بار به جای خط دفاع، بحران خط حمله رؤیای قهرمانی تیم برانکو را به باد دهد.

فشار گل اول

پرسپولیس این فصل، فقط در سه بازی گل اول را خورده و هیچوقت، خط حمله ضعیفش نتوانسته جور خط دفاع را بکشد و در بازی‌هایی که گل اول را می‌خورند پیروز شوند. دو مساوی با فولاد و استقلال خوزستان و یک شکست از ذوب آهن، حاصل سه بازی بود که پرسپولیس گل اول را از حریفش خورد. برای بردن بازی بعد از خوردن گل اول، پرسپولیسی‌ها نیاز به زدن حداقل دو گل دارند. اتفاقی که این فصل فقط در سه بازی‌شان افتاده و 11 بازی دیگر، با صفر یا یک گل زده برای آنها به پایان رسیده‌اند.

تفاضل گل

پرسپولیس از هفته سوم که برای اولین بار صدرنشین لیگ برتر شد تا امروز، فقط سه هفته صدر جدول را از دست داده است. هر سه هفته، تراکتورسازی با تفاضل گل جای پرسپولیس را در صدرجدول لیگ گرفته بود. شش برد از هشت برد این فصل پرسپولیس، با حداقل اختلاف گل به دست آمده‌اند و به همین دلیل، تفاضل گل آنها فقط دو تا از تعداد بردهای‌شان بیشتر است. تراکتورسازی با 2 امتیاز کمتر نسبت به پرسپولیس، تفاضل گل بهتری از آنها دارد و تفاضل گل ذوب آهن با 5 امتیاز کمتر، برابر با سرخپوشان است. فصل پیش هم هفته‌های آخر، پرسپولیس قهرمانی را بخاطر تفاضل گل از دست داد. آن زمان گل‌های خورده زیاد عامل تفاضل گل ضعیف آنها بود و این فصل، گل‌های زده کم به نقطه ضعف آنها تبدیل شده است.

افت در بازی‌های بزرگ

فصل پیش استقلال خوزستان، پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی چهار تیم اول جدول لیگ بودند. هر سه رقیب اصلی پرسپولیس در راه قهرمانی، حداقل یکی از دو بازی رفت و برگشت را به پرسپولیس باختند و به جز استقلال خوزستان، دو تیم دیگر نتوانستند بردی مقابل آنها داشته باشند. شکست تیم‌های بزرگ، میانبر پرسپولیس برای جبران فاصله و رسیدن به صدر جدول بود. این فصل ناکامی پرسپولیس در گلزنی مقابل تیم‌های بزرگ، کارنامه آنها در این بازی‌ها را هم ضعیف‌تر کرده است. پرسپولیس این فصل از شش بازی با تیم‌های دوم تا هفتم لیگ، فقط یک برد داشته و در چهار بازی از این شش بازی نتوانسته گلی بزند. یک برد، یک باخت، چهار مساوی و چهار بازی بدون گل زده، آماری شبیه قهرمان‌های لیگ نیست.