در حال حاضر بازیگران بسیاری هستند که به دلیل بالارفتن سن خانه نشین شده اند و یا خیلی کم هنوز فعالیت هایی دارند. محمود پاک‌نیت؛ از جمله بازیگرانی است که هنوز حضور قابل توجهی در قاب نمایش دارد، اما هیچ وقت تا به حال در جشنواره ها دیده نشده است.

وی با بیان اینکه باید از کارگردانان پرسید که چرا از بازیگرانی که سال‌ها در تئاتر درخشیده‌اند و نشان داده‌اند بازیگران توانمندی هستند به اندازه‌ای که شایسته است در سینما استفاده نمی‌شود، اظهار کرد: من داوری تئاتر انجام داده‌ام اما داوری در سینما را هیچ‌وقت درک نکرده‌ام. فکر می کنم بخش زیادی از اهدای جوایز به مسائلی به غیر از موضوع اصلی یعنی بازیگری برمی‌گردد. تحمیل نظراتی وجود دارد که روی انتخاب‌ بازیگر برتر تاثیرگذار است. مهم کارکرد مشخص جلوی دوربین و روی صحنه است که بتواند با تماشاگر عام ارتباط برقرار کند. انتخاب مقوله بسیار سختی است و اگر داور همه وجدانش را وسط نگذارد باخته است.

محمود پاک‌نیت که جایزه بهترین بازیگر در دوره ششم و هفتم جشنواره تئاتر را در کارنامه خود دارد؛ با اشاره به این مطلب گفت: من هم در تئاتر حائز دریافت جایزه و تقدیر شناخته شدم اما در سینما جایزه به من نداده‌‌اند. معتقدم تقدیر باید از دید مخاطب و تماشاگر اتفاق بیفتد نه چند نفر در قالب هیات داوران با دیدگاه های شخصی.

وی اظهارداشت: در هر مدیومی هم که کار کرده‌ام اعتقاد داشته‌ام که چنانچه تماشاگر بتواند با من ارتباط برقرار کند برای من کافی است و بزرگترین جایزه است.جایزه مهم است اما مهمتر از آن برگزیده شدن از سوی مردم است و جوایزی که مردم به بازیگر می‌دهند ماندگارتر و با اصالت‌تر است.