ایرنا: تلاش افراد «موبایل به دست» برای ثبت رویدادهای ویژه مانند حادثه ساختمان پلاسکو تهران با واکنش منفی مسئولان، گروه های مرجع مانند هنرمندان و سیاستمداران در شبکه های اجتماعی و خبری همراه شده اما یکی از دلایل بروز این ولع، تهییج برآمده از فضای نوین رسانه ای است.

پدیده «شهروند-خبرنگار» که در عصر نوین رسانه های مجازی به عنوان راهکاری برای همنشینی بیشتر با افکار عمومی و دریافت تازه ترین خبرها و سوژه یابی ها تلقی می شود، دلیلی می شود برای تقلای هر یک از کاربران این شبکه ها برای ضبط و ثبت مهمترین رویدادها که ارزش های خبری گسترده ای دارند.

فارغ از عقب افتادگی های خبری یا انعکاس ناقص اخبار در رسانه های رسمی که حس کنجکاوی مردم را ارضا نمی کند، هنگامی که از مخاطب خواسته می شود فیلم ها و عکس های خود را برای یک شبکه خبری یا صفحه مجازی بفرستد تا با نام وی روی خروجی قرار گیرد، انگیزه ای نیرومند در وی برای گرفتن اطلاعات «از هر راه ممکن» پدید می آید.

البته رسانه های مجازی می توانند در نقش های آگاهی رسانی، ایجاد همدردی، هشداردهی و بسیج افکار عمومی برای امدادرسانی- مانند اهدای خون برای کمک به آسیب دیدگان حادثه سی ام دی ماه ساختمان پلاسکو- ظاهر شوند اما گاهی برخی فعالان شبکه های مجازی تصور می کنند با بارگذاری تصاویر اختصاصی دوربین تلفن های همراه خود در این شبکه ها، امکان بازنشر گسترده ای می یابند که در شرایط عادی از آن بی بهره اند.

این زمان است که تأثیر مخفی رسانه ها در تهییج مردم برای ثبت برخی صحنه ها آن هم در شرایط نامناسب پدیدار می شود؛ به ویژه آنکه در این زمینه و جوانب آن فرهنگسازی چندانی از سوی نهادهای دخیل صورت نگرفته است؛ جالب اینکه رسانه ها یکی از مهمترین نهادهای فرهنگساز نیز به شمار می روند!

تلاش فراوان افرادی که نگاه عقلانی، انسانی و دلسوزانه به رویدادهای اجتماعی را کنار می گذارند و بدون اولویت دهی به مسائل، با وجود همه اخطارها و حتی خطرهای جانی، تلفن همراه خود را به سوی صحنه های دلخراش یک تصادف، نزاع خیابانی، شلیک ضدهوایی، آتش سوزی یا ریزش ساختمان پلاسکو نشانه می روند، می تواند به عملکرد گروه های خدمت رسان خدشه وارد کند و چه بسا سبب آسیب های جبران ناپذیر جانی و مالی شود.