عضو هیات علمی گروه باستان‌ شناسی دانشگاه هنر اصفهان گفت: حفاری‌های قاچاقچیان، تهدیدی جدی برای شواهد باستانی و تمدنی حوضه آبریز زاینده‌رود بویژه در پایین‌دست این رودخانه بشمار می‌آید.

بابک رفیعی علوی علویجه افزود: حوضه آبریز زاینده‌رود از شواهد تمدنی و باستانی بسیاری برخوردار است اما حفاری‌های قاچاقچیان آثار باستانی بویژه در پایین‌دست رودخانه به نابودی شواهد تمدنی این منطقه مُنجر می‌شود.

وی با تاکید براینکه کشف و بازپس‌گیری اشیا و آثار باستانی از قاچاقچیان برای کاوُش‌ها و مطالعات باستان شناسی ارزش چندانی ندارد، اظهار داشت: زمانی می‌توان یک اثر یا شیء تاریخی را بدرستی و خوبی مطالعه کرد که لایه و محل کشف آن و ارتباط آن با دیگر داده‌های محوطه باستانی مشخص باشد تا ویژگی‌های مختلف آن از جمله تاریخ و کاربردهایش مشخص شود.

این استاد باستان‌ شناسی با اشاره به اینکه قاچاقچیان بسرعت در حال تخریب مُحوطه‌های باستانی در اطراف زاینده‌رود بویژه در پایین دست این رودخانه هستند، خاطرنشان کرد: تعداد زیادی قبور مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد در پایین دست رودخانه توسط قاچاقچیان تخریب شده است.

وی به طرح تحقیقاتی باستان شناسی دانشگاه هنر اصفهان در محدوده ورزنه در پایین دست رودخانه زاینده‌رود اشاره و خاطرنشان کرد: در این طرح سه محوطه تاریخی را مورد کاوُش قرار دادیم اما بیش از ۵۰ درصد آنها توسط قاچاقچیان تخریب شده بود.

رفیعی ادامه داد: اگر کاوُش های قاچاقچیان با این شدت ادامه یابد، بخش مهمی از تاریخ منطقه که تاریخ ایران و جهان نیز بشمار می‌رود را از دست می دهیم.

وی به فعالیت ۲ نفر از یگان حفاظت میراث فرهنگی در پایین دست زاینده‌رود و در شرق اصفهان اشاره و اضافه کرد: این افراد تلاش بسیاری می کنند اما این تعداد نیرو و امکانات آنها برای حفاظت از شواهد تاریخی منطقه کافی نیست و باید افزایش یابد.

این استاد دانشگاه با اشاره به محوطه‌های تاریخی در بالادست حوضه آبریز زاینده‌رود خاطرنشان کرد: این مناطق نیز با تهدید جدی مواجه است.