ایرنا: سال نو چینی که در مالزی از آن به عنوان «تاهون بارو چینا» یاد می شود، ادامه اتصال چینی تباران مالزی با مردم چین است که هر سال همزمان با آغاز سال نو قمری با قرمزپوش کردن شهر کوآلالامپور و دیگر شهرهای مالزی و ایجاد سر و صداهایی که ریشه در فرهنگ چینی دارد، این رسم را هزاران کیلومتر دورتر از زادگاه اصلی آن جشن می گیرند.

سال نو چینی که با توجه به پیروی آن از گاه شمار قمری هر ساله در بازه زمانی بین ژانویه تا فوریه بر گزار می شود، مهمترین جشنواره ای است که چینی های منطقه جنوب شرق آسیا و مالزی آن را برگزاری می کنند.

این مراسم علاوه بر چین در کشورهای بسیار دیگری از جمله مالزی، تایلند، اندونزی و سنگاپور برگزار می شود. در مالزی چینی ها بیشتر در شهر کوآلالامپور و ایالت پینانگ حضور دارند که تزیین شهر و سر و صدای روزهای نخست سال این حضور را فریاد می زند.

حضور پرازدحام مردم در بازارهایی که با فانوس های قرمز رنگ تزیین شده، در کنار نارنگی هایی که نشانه خوش شانسی هستند و نماد آن سال که امسال خروس است، فرارسیدن سال نو چینی را اعلام می کنند.

چینی های مالزی که حدود 23 درصد از جمعیت 31 میلیونی نفری این کشور را تشکیل می دهند، پس از خرید و انجام کارهای پایان سال، در روزهای پیش از فرارسیدن سال نو، خود را آماده بیرون رفتن از کوآلالامپور پایتخت می کنند، تا خیابان های پرترافیک این کلانشهر برای چند روزی نفس تازه کند.

اگرچه تعطیلات سال نو در چین حدود دو هفته است که معمولاً با جشن فانوس پایان می یابد اما در کشور مالزی که می توان به گونه ای آن را ملغمه فرهنگی نامید، این تعطیلات دو روز است که امسال به دلیل همزمان شدن با تعطیلات پایان هفته به سه روز افزایش یافته است.

سال نوی چینی براساس حرکت خورشید، ماه و ستارگان تعیین می شود و زمان برگزاری آن در هر سال متفاوت است و نخستین روز ماه قمری در فاصله زمانی 21 ژانویه تا 21 فوریه روز نخست سال نو چینی محسوب می شود. از آنجایی که سال نو با پدیدارشدن ماه در نخستین روز سال آغاز می‌شود، به آن سال نوی قمری نیز گفته می‌شود.

روز نخست سال چینی در سال گذشته 19 بهمن بود که امسال با یک تغییر ده روزه به 9 بهمن انتقال یافته است.

جشن سال نو چینی ریشه در افسانه ها دارد و اینگونه بیان شده که این جشن ها به واسطه جنگ بین روستاییان و هیولای اساطیری به نام «نیان» آغاز شد. «نیان» قصد داشته در نخستین روز سال نو، دام و طیور، محصولات و حتی خود روستاییان را بخورد. از این رو، مردم غذاها را جلوی در خانه هایشان قرار دادند تا با سیر نگه داشتن «نیان» مانع از حمله این هیولا به مردم شوند.

در این فرآیند مردم متوجه شدند «نیان» از رنگ سرخ و صدای بلند هراس دارد، بنابراین رنگ قرمز و همچنین ترقه هایی با صدای مهیب که در آستانه سال نو چینی، چشم ها و گوش ها را می نوازد، ریشه در سنت های اساطیری این کشور دارد.

چینی ها برای برگزاری این مراسم، آداب و رسوم خاص خود را دارند که در تمام کشورها یکسال است. خانه ها را چند روز پیش از سال نو تمیز می کنند، رنگ های قرمز را از در، پنجره و سقف آویزان می نمایند، انواع میوه ها و غذاها را می خرند و پاکت قرمز هدیه های سال نو برای بیان شانس و اقبال هر فرد با مبالغ متفاوتی که در آن می گذراند، آماده می سازند، تا پس از فرارسیدن سال نو با تبریک سال نو که در زبان چینی به آن «گونگ شی فا چای» می گویند، آغاز گر سال جدید باشند.

دیدار اقوام و خویشان، رقص اژدها و شیر نیز بخشی دیگر از آداب و رسوم چینی ها در این ایام است. چینی ها همچنین با این باور که روشن کردن آتش و استفاده از کارد در روز نخست سال، بداقبالی در پی دارد، معمولاً از غذاهای پخته استفاده نمی کنند و یا اینکه روز قبل از سال نو نسبت به تهیه آن اقدام می کنند.

مار، اسب، بز، میمون، خروس، سگ، خوک،موش، گاو، ببر، خرگوش و اژدها 12 حیوانی هستند که در یک چرخه 12 ساله هر کدام نام یکسال را در تقویم چینی به خود اختصاص می دهد. سال گذشته در تقویم چینی به میمون تعلق داشت و سال جدید نیز به خروس تعلق دارد.

در طالع چینی، افراد متولد سال خروس افرادی شجاع، مسئول و وقت شناس هستند.