دریا قدرتی پور: کاش بهار آمدنت باشد این بهار. حیف است که انتظار، باز دوباره آویز قلب هایمان شود در این بهار. ای شهریار دل ها! در این نو شدن به تماشای تو نشسته ایم تا رخ بنمایی و چمن به وصل آمدنت آیینه بندان کند خاک رهت را .

بیا تا در این صبح، غزالان به خاک رهت سرمه بر چشم کنند. ای شهریار دل ها! کاش می آمدی تا در این بهار به وصل برسیم. این شعبان بهار در بهاری است که شکوفه به رقص آمده و اینک ما سرگشته تو ای شاه جهان هستیم. ای شهریار دل ها! در این بهار هم به تماشای تو ایستاده ایم تا رخ به ما بنمایی. نیمه شعبان در این بهار سرود زندگی است. عشق از ما پرسید در این بهار این همه همهمه برای چیست؟ گفتند شعبان آمده است و چمن آیینه بندان می شود.

کاش این آدینه، قدمگاهت را گلباران کنیم، به گاه آمدنت فرش کنیم و چشمانمان را به ما جلوه ای ببخش. ای به قربان اسب سپیدت که گل های یاس را شرمنده کرده است. ما لبریز عاشقی شده ایم. همه هستی در این بهار تو را صدا می زند ای نوبهار .