مریم محسنی:روزگاری اصفهان به شهر دوچرخه ها معروف بود اما اکنون با وجود خودروهای بی شمار در این شهر دیگر رنگی از این نام برای اصفهان باقی نمانده است. این در حالی است که مسیرهای ایجاد شده برای عبور دوچرخه در اصفهان چندان استاندارد نیست و گاهی این مسیرها این امکان را ایجاد می کند که تصادفات ناگواری هم صورت گیرد.

ایده ساخت مسیرهای دوچرخه در ابتدا به این خاطر بود که دوچرخه سواران با فراغ بال و بدون اینکه خطری آنها را تهدید کند در این مسیرها تردد کنند اما متاسفانه نبود هندسه مناسب در ایجاد مسیرهای دوچرخه باعث شده که پایان این مسیرها گاهی به خیابان هایی منتهی شود که تردد خودروها در آن ها با سرعت زیاد صورت می گیرد.

در اغلب این مسیرها همچنین شاهد این هستیم که پایان مسیرهای دوچرخه به خیابان های فرعی راه ندارد و دوچرخه سوار مجبور می شود بخشی از مسیر خود را در لابه لای ماشین ها و خودروهای در حال حرکت پیدا کند.

در کنار این موضوع باید این مساله را هم مدنظر داشته باشیم که به واسطه اینکه در اکثر مسیرهای دوچرخه چراغ راهنمایی رانندگی وجود ندارد و همچنین قوانینی برای دوچرخه سواران تعبیه نشده است همین عامل باعث می شود که شخص دوچرخه سوار بعضاً قوانین را رعایت نکند و عدم رعایت قانون منجر به حوادث ناگوار شود.