دریا قدرتی پور: آنهایی که بدبیاری آورده اند یا حساب و کتاب های زندگیشان به بن بست رسیده است، همان هایی هستند که تکه های پازل بزرگ طلاق در اصفهان را تشکیل می دهند. آنهایی که به قول خودشان چشم و گوش بسته سر سفره عقد نشسته اند، پیوندشان را جشن گرفته اند اما حالا به ته خط رسیده اند و به خطبه طلاق بله گفته اند. جمعیتی رو به افزایش که اکثرشان در پنج سال اول زندگی تصمیم می گیرند به خط پایان زندگی زناشویی نزدیک شوند.

رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان اصفهان به عنوان دستگاه بالادستی در رابطه با آخرین وضعیت ثبات خانواده های اصفهانی با اعداد و ارقام توضیح داده که در سال 1400، 27 هزار ازدواج در استان اصفهان ثبت شده که برابر 5 درصد از ازدواج های کل کشور است. او همچنین گفته در این سال 11 هزار طلاق در اصفهان ثبت شده است.

اگر این ارقام را در کنار نسبت طلاق به ازدواج در تهران که رقم 53 درصدی و در البرز که عدد 60 درصدی را نشان می دهد بگذاریم به خوبی پی خواهیم برد که اصفهان رتبه سوم کشور را در زمینه طلاق به خود اختصاص داده است. گرچه از اینکه طی چهار ماه امسال چه اتفاقی در دفاتر ثبت ازدواج و طلاق در اصفهان افتاده اطلاعی در دست نیست و هنوز از زبان مسئولان مربوطه آماری ارائه نشده است.

آخرین مقایسه های آماری کشوری نیز از زبان معاون برنامه‌ریزی و هماهنگی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری اعلام شده، آماری که می گوید بیش از 45 درصد از ازدواج‌ها ناموفق است و از سال 1390 تا 1399 طلاق 28 درصد رشد داشته است که سه عامل بی‌توجهی، بی‌تعهدی و بی‌احترامی از مهمترین عوامل آن به شمار می‌رود.

آمار‌ها همچنین نشان می دهد که از هر سه ازدواج در سال 1400 یک مورد به طلاق منجر شده است. مجموع ازدواج در تابستان 1400، 134 هزار و 208 مورد بود و محاسبات نشان می دهد که ازدواج در ایران در فاصله 1390 تا 1399 بیش از 36 درصد کاهش یافته است و حدود 80 درصد از طلاق ها توافقی انجام می شود.

عددهایی که نشان می دهد رشد طلاق در سال‌های اخیر همیشه شتابان‌تر از رشد ازدواج‌ها بوده و این پیشی‌گرفتن اصلاً موضوع تازه‌ای نیست که تنها برای اصفهان اتفاق افتاده باشد، گرچه به غیر از سه استان اول که در این رابطه گوی سبقت را از بقیه استان ها ربوده اند، در بقیه استان ها هم وضعیت چندان تعریفی ندارد و همواره رشد ازدواج ها به نسبت طلاق ها کندتر بوده است؛ عددهایی که اکنون با فراز و فرودهایشان چهره خانواده ایرانی را در عصر جدید ترسیم کرده اند.

به این ترتیب وقتی پای طلاق وسط آمده 24 درصد طلاق‌ها رسیده به مردان 30 تا 34 سال و زنان 25 تا 29 ساله که همه در اوج جوانی‌اند؛ همه نیروی کار و در سن فعالیت و مشارکت اند اما کسانی که درگیر طلاق شده‌اند، وقتی کانون خانوادگی‌شان سرد شده و ارکانش از هم پاشیده، لقب های دیگری به خود گرفته اند و شده‌اند آسیب‌دیده، مُشتی زن و مرد مطلقه، زن خودسرپرست یا سرپرست خانواده و جماعتی که در آینده نامشان می شود فرزند طلاق با تمام آسیب هایی که برایشان متصور است.

به گفته رئیس سازمان ثبت اسناد کشور، آنهایی که از فروردین تا شهریور امسال برای نشاندن مهر طلاق پای شناسنامه‌هایشان راهی دفترخانه‌ها شده‌اند، گفته‌اند که یا با زوجشان تفاهم نداشته‌اند یا همسرشان معتاد به موادمخدر و الکل بوده یا شریک زندگیشان، خانه را ترک کرده است. همین موضوع است که تبعات طلاق برای فرزندان حاصل از چنین ازدواج‌هایی را سنگین می‌کند و اساساً ازدواج‌هایی را که با چشم‌های بسته و بدون آینده‌نگری و ملاحظه ثبت می‌شوند، به چالش می‌کشد.

در خصوص بیشترین دلایل طلاق در شهر اصفهان پای همین علت ها در میان است و در مجموع بیشترین دلایل طلاق در اصفهان به ترتیب 5 درصد بی‌توجهی مرد، 4درصد بی‌احترامی، 4درصد پایین بودن آستانه تحمل مرد، 3/5 درصد بددهنی مردان و 2/5 درصد ضرب‌وشتم و آزار فیزیکی، 4/14 عدم سازگاری مردان، 2 درصد اعتیاد و 2/7 درصد ناتوانی در مسائل زناشویی بوده است.

با این احوال می شود گفت که این روزها نبود مهارت ها و تصمیم های درست برای ازدواج و در کنار آن وضعیت اقتصاد نابسامان و پایین آمدن آستانه تحمل و عدم رویکرد و مهارت کنترل این وضعیت باعث شده که طلاق بتواند مچ زندگی مشترک خیلی ها را بخواباند. در کنار این مسئله باز هم موانع هستند که باعث شده اند تنها گروه كمی از جوانان حاضر به ازدواج ‌شوند و بنابراین اگر قرار باشد چاره‌اندیشی شود باید هم برای سیر نزولی آمارهای ازدواج و هم برای سیر صعودی آمارهای طلاق فکری جدی بشود. زیرا اگر بسترهای درست و مناسب ازدواج و تداوم زندگی های مشترک مهیا نباشد، هر راهکار دیگری برای بالا بردن عددهای ازدواج مثل کوبیدن میخ بر سنگ است و آب در هاون کوبیدن.