مریم محسنی: پیاده رو در اصطلاح شهر سازی محلی است برای راه رفتن و قدم زدن؛ مکانی که در ابتدا با هدف آسایش و راحتی رفت و آمد جماعت شهر نشین ساخته شد اما مدتهاست که در میان انبوه مشکلات شهری از یاد رفته است.

شاهد این مدعا هم برخی پیاده روها در سطح شهر اصفهان است که داستان فرسودگی شان دیگر تکراری شده است. این پیاده روها با موزائیک های شکسته، کم عرض و پر از مانع مشکلات جدی برای تردد شهروندان ایجاد می کنند.

شاهد این مدعا پیاده رو خیابان قدس منتهی به خیابان ادیب است که از فرسودگی و مشکلات جدی رنج می برد و گویا در برنامه های اصلاح شهرسازی قرار نگرفته است.

عدم وجود پیاده رو یا خرابی آن موجب می شود که عابران پیاده مجبور باشند راهشان را کج کرده و در حاشیه خیابان تردد کنند که همین باعث حوادث و تصادفات می شود. این در حالی است که اگر پیاده روها استاندارد باشد رفت و آمد عابران تسهیل می شود و در روحیه و شادابی شهروندان موثر خواهد بود. استاندارد نبودن بعضی از پیاده روها، وجود چاله و دست انداز و سد معابر از مواردی است که شهروندان اصفهانی در بسیاری از پیاده روها شاهد آن هستند و مدیریت شهری باید به این موضوع توجه بیشتری داشته باشد.