دریا قدرتی پور: داشتن آی‌کیو و ایکیوی مناسب، قد بالای 190 سانتیمتر، هیکل ورزشکاری و قوی تنها تعدادی از خصوصیاتی است که بادیگاردها در تبلیغاتشان می‌نویسند؛ با توجه به اینکه یک محافظ حتماً باید در یکی از رشته‌های ورزشی به خصوص دفاع شخصی دوره دیده باشد.

 در حال حاضر استخدام یک بادیگارد بین 700 هزار تومان تا 50میلیون تومان خرج دارد. بسته به اینکه شهرت داشته باشد یا نه قیمت ها فرق می کند و بالا و پایین می رود؛ گرچه جثه افراد و خوش تیپ بودن بادیگاردها هم خود مسئله دیگری است که روی این قیمت ها اثر می گذارد.

شاید تا چند سال پیش این آدم های قوی هیکل چهارشانه با کت و شلوارهای سیاه به اندازه امروز شهرت نداشتند اما آنها حالا تبدیل شده اند به شو و نمایش. بادیگاردهایی که پیش از این تنها در کنار افراد سیاسی و یا در مراسم خاص حضور داشتند اما حالا هر شرکت یا مؤسسه و یا فردی که توانایی مالی داشته باشد می تواند یکی از آنها را داشته باشد.

فقط کافی است در سایت های شرکت های خدمات تشریفات یا سایت «دیوار» کمی جستجو کنی تا با انواع بادیگاردهایی که با تبلیغات مختلف سعی در پیدا کردن مشتری دارند روبه رو شوی. افرادی که با گذاشتن عکس و رزومه خود معمولاً ساعات و قیمت‌هایشان را توافقی اعلام کرده اند. جالب اینکه این بادیگاردها تنها به آقایان ختم نمی شود و خانم ها هم نقشی در بادیگارد شدن دارند و بسته به رزومه کاریشان قیمت هایشان هم فرق می کند.

مطمئناً استخدام چنین افرادی هزینه بردار است و به عوامل مختلفی هم بستگی دارد. هزینه استخدام بادیگارد به صورت ساعتی، روزانه، هفتگی و ماهیانه و بسته به نوع پروژه مشخص و پرداخت می‌شود.

به طور میانگین هزینه استخدام بادیگارد حرفه‌ای در ایران از حداقل 800 هزار تومان در روز شروع و تا چند ده میلیون تومان در روز بابت هر یک بادیگارد تغییر می کند و اگر به صورت ماهیانه باشد از ماهی 20 میلیون تومان شروع و بسته به نوع پروژه و توافق بین طرفین تا مبالغی بیش از 50 میلیون تومان نیز ادامه دارد.

این مبالغ در حالی مطرح می شود که هزینه استخدام یک بادیگارد معمولی در کشورهای اروپایی و آمریکا به طور میانگین چیزی بین 20 تا 30 دلار در ساعت و هزینه استخدام بادیگاردهای تمام وقت حرفه‌ای تا 1000 الی 1500 دلار در روز می‌رسد.

«مجتبی پرهیزکار» که خودش 18 سال است سابقه فعالیت در نیروی انتظامی دارد و 6 سالی هم می شود به صورت تخصصی در حافظت و حراست از مجتمع‌های تجاری، مسکونی و اداری فعالیت دارد، درباره مشکلات بادیگاردهای شخصی در فضای مجازی به «ایسنا» گفته: «متأسفانه یک عده اراذل یا افرادی با هیکل‌های درشت در اینستاگرام صفحه ساخته‌اند و در مراسمی که هنرپیشه‌ها حضور داشته‌اند درخواست کرده‌اند تا با آنان همراه شوند و بعد هم عکس انداخته‌اند و موقعیت خودشان را به عنوان بادیگارد تثبیت کرده‌اند. تخصص تیم ما تأمین نگهبانان محله‌ها و مجتمع‌های تجاری و اداری است؛ گرچه برای حفاظت و برقراری نظم کنسرت‌ها، همایش‌ها و مراسم‌ خاص در هتل‌ها هم از ما درخواست تیم حفاظتی و مراقبتی می‌شود.»

به گفته پرهیزکار به این علت که عملاً کار بادیگاردی در ایران قانونی نیست به همین دلیل هم بیشتر تمرکز بادیگاردهایی که مجوز دارند، روی حفاظت از اماکن است. به این معنی که ممکن است شخصی در یک فروشگاه فروش بالایی داشته باشد و نیازمند افرادی باشد که نظم آنجا را تأمین کنند که به همین دلیل سراغ بادیگاردها می روند.

اما آنچه به عنوان پاشنه آشیل این شغل به شمار می رود نبود مرجعی برای آموزش و تربیت این افراد است که باعث می شود آنها تنها به واسطه ظاهر و قد و قواره ای که دارند انتخاب شوند. از سوی دیگر هیچ نهادی در این زمینه وجود ندارد که مسئولیت بادیگاردها را بر عهده بگیرد و بنابراین اگر مشکلی از سوی آنها پیش بیاید دست کارفرماها به جایی بند نیست.  این در حالی است که چون حرفه بادیگاردی در ایران قانونی نیست آمار مشخصی هم مبنی بر اینکه چه تعداد در حال حاضر به عنوان بادیگارد مشغول به کار هستند وجود ندارد. گرچه به واسطه شغلی که افراد دارند بادیگاردهایشان هم فرق می کند برای مثال بادیگاردهای سلبریتی ها که معمولاً نمایشی عمل می کنند با بادیگارهای افراد سیاسی و کسانی که حساسیت های شغلی دارند و مجوز این کار را هم دارند فرق می کند.