تا امروز یکبار شنیده اید که بگویند به خاطر آلودگی هوا مثلا مترو و اتوبوس‌های شهری رایگان است؟ یا تردد خودروی زیر سه نفر سرنشین در شهر ممنوع است؟ یا کارخانه سایپا و ایران خودرو و... تعطیل است؟ پاسخ همه خیر است چرا که تنها علت آلودگی هوای شهر‌ها نه خودرو‌ها و کارخانه‌ها و صنایع فرسوده بلکه دانش آموزان و معلمان هستند.

 باور بفرمایید در ایران هیچ شغلی نان و آب دارتر از عضو کمیته آلودگی هوای کشور بودن، نیست. تصور کنید بیش از دو دهه است در روز‌های آذر و دی ماه هر روز جلسه تشکیل می‌دهند و کلی اضافه کار و حق ماموریت و فلان دریافت می‌کنند و در آخر همان تصمیم همیشگی یعنی تعطیلی مدارس را به سمع و نظر مردم می‌رسانند!

تا امروز یکبار شنیده اید که بگویند به خاطر آلودگی هوا مثلا مترو و اتوبوس‌های شهری رایگان است؟ یا تردد خودروی زیر سه نفر سرنشین در شهر ممنوع است؟ یا کارخانه سایپا و ایران خودرو و... تعطیل است؟

پاسخ همه خیر است چرا که تنها علت آلودگی هوای شهر‌ها نه خودرو‌ها و کارخانه‌ها و صنایع فرسوده بلکه دانش آموزان و معلمان هستند.

این مسئله سطح نگرانی و دغدغه مسئولین مملکت را نشان می‌دهد. آن‌ها در مقابله با آلودگی به مانند مواجهه با هر امر دیگری ساده‌ترین روش یعنی قربانی کردن حوزه فرهنگ و آموزش را برمی گزینند، چرا که درک درستی از مقوله آموزش ندارند و هر حوزه غیرپول سازی را حوزه‌ای زاید و ناکارآمد می‌بینند.