دهانه بزرگی در سیبری روسیه که به نام «دهان جهنم» یا «دروازه ای به جهان زیرین» شناخته می شود برای نخستین بار در دهه 1960 شکل گرفته است. اکنون، بیش از 60 سال بعد، این دهانه همچنان به رشد خود ادامه می دهد و همه چیز را در مسیر خود فرو می برد. اما نگران کننده‌ترین بخش ماجرا این است که دانشمندان ایده ای درباره چگونگی متوقف کردن روند رشد آن ندارند. به گفته ساکنانی که در نزدیکی دهان جهنم زندگی می کنند، اغلب صدای غرش از این منطقه به گوش می رسد.

شکل‌گیری این دهانه در دهه 1960 و اندکی پس از پاکسازی بخش هایی از جنگل های عظیمی که زمانی این منطقه را پوشش داده بودند، آغاز شد. دانشمندان بر این باورند که زمین این منطقه زمانی یکپارچگی و انسجام خود را به واسطه خاکی منجمد حفظ کرده بود. اما پاکسازی جنگل و رسیدن گرمای  خورشید به زمین باز موجب شد تا لایه منجمد شروع به ذوب شدن کند. دهان جهنم تاکنون بیش از یک کیلومتر گسترش یافته است. عمق آن نیز به 86 متر رسیده است. دانشمندان بر این باورند که دهان جهنم هر سال حداقل 10 متر رشد می کند.  بدتر از آن، افزایش دمای جهانی می تواند منجر به ظهور دهانه های دیگر مشابه با دهان جهنم در سراسر جهان شود.