لادن ایرانمنش: بیش از 4300 طرح نیمه تمام صنعتی در استان اصفهان وجود دارد که توجهی ویژه را می طلبد. آماری که مدیر کل صنعت، معدن و تجارت اصفهان در اختیار دارد و به تازگی در رابطه با شناسایی این تعداد از طرح ها سخن گفته است.

عقب ماندگی در تکمیل طرح های نیمه تمام صنعتی اصفهان در حالی به سال ها پیش برمی گردد که به گفته حسین کمالی، در صورت بهره‌برداری از این طرح ها حدود 133 هزار و 667 فرصت شغلی ایجاد خواهد شد.

منظور از پروژه‌‌های نیمه‌تمام، آنهایی هستند که مدت مدیدی از آنها گذشته ولی یا بودجه ای که به آنها تخصیص داده کم بوده یا کلاً متوقف شده‌اند.

حالا طبق گفته های مدیر کل صنعت، معدن و تجارت اصفهان این سازمان اراده کرده که این طرح ها و پروژه ها را به اتمام برساند. پروژه های بلاتکلیفی که برخی از آنها بالای 50 درصد هم پیشرفت فیزیکی داشته اند اما به علل مختلف که مهمترین آنها کمبود بودجه است، بهره برداریشان به تعویق افتاده است و معطل مانده اند.

به این شکل قرار است با حمایت از فرایند تکمیل و راه اندازی این طرح ها آمار اشتغال هم در اصفهان بالا برود. استانی که به نوعی صنعتی ترین استان کشور است ولی میانگین بیکاری در آن 12 درصد است که از آمارهای کشور هم جلو زده است.

آنطور که مدیر کل صنعت معدن و تجارت اصفهان گفته، سه هزار و 432 طرح صنعتی با پیشرفت فیزیکی بین یک تا 60 درصد نیز در استان درحال اجراست که 459 فقره از این طرح ها 41 تا 60 درصد پیشرفت فیزیکی، 455 طرح رشد 21 تا 40 درصد و 518 طرح هم رشد صفر تا 20 درصد داشته اند. درصدهایی که اصفهان را در مقام چهارم طرح های نیمه تمام در کشور قرار داده و این استان اکنون از لحاظ میزان سرمایه گذاری در رتبه سوم در کشور است.

حالا با توجه به اینکه بودجه های عمرانی کشور معمولاً به طور کامل تخصیص داده نمی شود و یا بخش اعظم آن ارقام قربانی کسری بودجه همیشگی می شود و بخش دیگری از آن هم هزینه های جاری را دربرمی گیرد، بنابراین می توان نتیجه گرفت که نباید به کامل شدن تمامی پروژه های ناقص صنعتی در اصفهان امیدوار بود. چرا که اگر اولویت بودجه دهی را نیز در نظر بگیریم این اولویت شامل پروژه هایی می شود که بالای 50 درصد پیشرفت داشته باشند و خواه ناخواه پروژه هایی با درصد پیشرفت کمتر،  از بودجه های کمتری هم برخوردار می شوند و این یعنی زمان بهره برداری از آنها هم باز طولانی تر خواهد شد.

با این تفاسیر اگر بودجه های کلانی که بدون برنامه ریزی و برآورد دقیق در این حوزه ها و بدون مدیریت درست صرف می شود را نیز در نظر نگیریم باز هم نمی توان به شکل خوشبینانه به این قضیه نگاه کرد. چرا که نبود مدیریت درست و زمانبندی مناسب برای بهره برداری از این پروژه ها و بلاتکلیفی طولانی مدت آنها باعث می شود دچار فرسودگی و آسیب دیدگی شوند و بنابراین هزینه ای که صرف تکمیل این نوع از پروژه ها می شود چندان به صرفه نخواهد بود.

گرچه بُعد دیگر ماجرا اشتغالزایی است که از پس کامل شدن این طرح های نیمه تمام عاید اصفهان می شود که نمی توان از آن هم گذشت اما البته اگر این کار با نگاه های محیط زیستی همراه باشد تا تکمیل پروژه های نیمه تمام باری تازه بر دوش اصفهان نباشد که همین امروز هم با انواع مشکلات محیط زیستی روبرو است.