در آستانه انتخابات‎های مجالس و دولت‎های گذشته، هرچه بزرگان اصولگرا بر طبل وحدت کوبیدند، برخی نو اصولگرایان، راه تفرقه را پیش گرفته و بی توجهی کردند.

در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 بود که حجت الاسلام والمسلمین ناطق نوری در رأس شورای هماهنگی نیروهای انقلاب، بر اساس مکانیزم طراحی شده در این شورا، نامزد نهایی را علی لاریجانی معرفی کرد و بنا بر میثاق نامه‎ای که تنظیم شده بود، دیگر نامزدها باید از عرصه کناره گیری می کردند. اما هر یک ساز خودشان را زدند. احمدی‎نژاد که میثاق نامه را نپذیرفته بود، در صحنه ماند. ولایتی به احترام نامزدی آیت ا... هاشمی رفسنجانی کنار رفت. محسن رضایی یک شب مانده به انتخابات انصراف داد. قالیباف هم تا آخر ماند و به رأی این شورا وقعی ننهاد. اتفاقی که بار دیگر در سال 92 رخ داد با این تفاوت که این بار شیخوخیت بر عهده آیت ا... مهدوی کنی و رقابت میان قالیباف و حداد عادل و ولایتی بود. برخلاف اخباری دال بر هم پیمان شدن این سه تن برای باقی ماندن یک نفر در عرصه، حداد عادل پس از مناظره‌های انتخاباتی کنار کشید و علاوه بر قالیباف و ولایتی، محسن رضایی و سعید جلیلی هم در عرصه رقابت ماندند تا همچنان از این اردوگاه دود سفید وحدت بر نخیزد.

ریش سفیدی بزرگان اصولگرا در انتخابات‎های مجالس هشتم، نهم و دهم نیز مورد بی توجهی قرار گرفت و هربار به جای یک لیست واحد، این جریان با چند لیست وارد عرصه رقابت‎های انتخاباتی شد. نتیجه این بی توجهی‎ها این بود که حجت الاسلام والمسلمین ناطق نوری، نه تنها از حضور در مجامع آنان سرباز زده که عطای سیاست را هم به لقایش بخشید و به جز معدود مواردی، در تمام این سال‎ها سکوت اختیار کرد. سکته قلبی آیت‎ا... مهدوی کنی هم به گفته حجت الاسلام والمسلمین حسین ابراهیمی بی ارتباط با رنجش او از اصولگرایان نبود که نصایحش در انتخابات 92 را نادیده گرفتند.

شاید از همین رو است که این روزها آیت ا... موحدی کرمانی دیگر نقش خلف خود را در این جریان نپذیرفته و صرفاً در حد یک سخنرانی در مجمع «جمنا» و نصایح پدرانه بدون ورود به مصادیق؛ اصولگرایان را همراهی می‎کند.

برخی از دیگر بزرگان اصولگرا نیز در همین حد در عرصه حضور دارند. از جمله علی لاریجانی که نه تنها به عنوان نامزد وارد این عرصه نشد، بلکه نقشی هم در جبهه مردمی نیروهای انقلاب ملقب به «جمنا» بر عهده نگرفت.

مشی ای که محمدرضا باهنر نیز در پیش گرفته است، او حتی به درخواست‎های جبهه پیروان برای اعلام حضور و نامزدی نیز پاسخ منفی داد. کما اینکه در انتخابات مجلس دهم هم دیگر نامزد نشد. علی اکبر ولایتی هم که در مناظره‎های انتخابات 92 بیشترین حمایت را از مواضع حسن روحانی در قبال نامزدهای رقیبی چون جلیلی و قالیباف داشت، این روزها در سکوت به سر می برد.

چهره‏‎هایی از این دست نصایحشان به گوش آنان که با تندروی زمینه کج روی و انحراف در جریان اصولگرایی را پایه گذاری کردند، فرو نمی‎رود. از این رو هر چه بگویند در این فضا تعبیر به چندگانگی و تشتت بیشتر می‎شود. شاید مُهر سکوتی که آنان بر لب زده اند، به همین علت است.