«چراغعلی» پیرمرد ۷۰ ساله‌ای است که در روستای تیمورلو از توابع شهرستان آذرشهر زندگی می‌کند و به کار کشاورزی و باغداری مشغول است. چراغعلی به همراه سایر نیروهای امدادی از ساعات اولیه حادثه سیل در آذر شهر به‌دنبال اجساد مدفون بود. او می‌گوید: «همه محصولات ما بر اثر سیل از بین رفته است و بنا به گفته کارشناسان چندین سال نمی‌توانیم در اینجا چیزی بکاریم، مشکلی از این بابت نیست، ای کاش زمین‌های ما همه از بین می‌رفت ولی حتی یکی از همشهریان ما جان خود را از دست نمی‌داد. اگر به وضعیت زیرگذر روستای غله‌زار رسیدگی می‌شد، شاید تلفات در این حد نبود و ما تنها دغدغه زمین‌هایمان را داشتیم.»

پیرمرد کشاورز روستای تیمورلو در توصیف عملیات امدادی یافتن اجساد قربانیان سیل به ایلنا گفت: «بعد از اینکه صدای مهیب رعد و برق و باران شدید را در غروب جمعه شنیدیم از خانه خارج و با حجم زیادی از آب که از رودخانه لبریز شده بود روبه رو شدیم. به صورتی که همه باغ‌های ما در عرض چند دقیقه زیر آب مدفون شد و راه اصلی توسط سنگ‌های عظیم و درختانی که سیل با خود از بالادست به پایین آورده بود مسدود شد و نیروهای امدادی نمی‌توانستند به محل حادثه بیایند. به ناچار خودمان تصمیم گرفتیم به داخل رودخانه برویم تا جنازه همشهریان خودمان را از داخل گل و لای بیرون بکشیم.»

چراغعلی ادامه داد: «روستای ما(تیمورلو) با پل زیرگذر غله‌زار ۲۰ کیلومتر فاصله دارد و ما این را می‌دانستیم که آب آنها را به آنجا خواهد آورد. بعد از گذشت یک روز از سیل توانستیم یک کودک و یک زن ۳۰ ساله را در میان گل و لای پیدا کنیم هنوز نیروهای امدادی به دلیل مسدود بودن مسیر به محل نرسیده بودند.»