درست جایی که خیابان کمال، گذر ماهی فروش ها یکی از دو گذر اصلی محله جوباره که از محل دروازه جوباره آغاز می شود و در راستای منار سلجوقی چهل دختران امتداد یافته و به میدان عتیق می رسیده است را قطع می کند، مقبره کمال الدین اسماعیل شاعر اصفهانی بلند آوازه قرن هفتم در جوار کنیسه ملایعقوب یکی از چندین کنیسه گذر تاریخی فوق قرار گرفته است، شاعری که از بخت بد، نفرین مستتر در ابیات تاریخی اش به حقیقت پیوست و شهر مورد غارت و چپاول مغولان قرار گرفت و خود نیز بنا بر روایات تاریخی به طرز فجیعی به قتل رسید، در همین محلی که مقبره اش بنا شده اکنون دوباره نظاره گر اتفاقاتی است که در این گذر تاریخی شاهد آنیم، شاهد تکرار دوباره تاریخ، تخریب و نابودی یکی از قدیمی ترین گذرهای تاریخی شهر که تا چند ماه پیش نیز کم و بیش به شکل اصلیش موجود بود، محوری که توانایی بالقوه برای تبدیل شدن به یکی از مهمترین محورهای گردشگری ملی حتی جهانی را با وجود آثار متعدد تاریخی و ارزشمندش از منار سلجوقی چهل دختران گرفته تا خانه حکیم شفایی شاعر و حکیم مخصوص شاه عباس، مقبره ساروتقی، مقبره پیر پینه دوز، مسجد شیشه گری، مرکز محله ماهی فروشان، ده ها کنیسه و خانه تاریخی ارزشمند را داشته و دارد. تخریب این گذر تاریخی، بخشی از پروژه تخریب گسترده بخش جنوبی محله تاریخی جوباره در مجاورت میدان به اصطلاح سوم است که به بهانه ایجاد آن نیز ده ها اثر تاریخی از جمله کاروانسرای موسوم به کاروانسرای میدان میر، گذر تاریخی هارونیه، سقاخانه و حمام تاریخی این گذر نیز تخریب شده است، که با طرح تجاری سازی های بی حساب و کتاب در این بخش در آینده نزدیک کل محله تاریخی از بین خواهد رفت. تخریب و تعریض گذر جوباره در همین راستا و جهت تسهیل دسترسی به انبوه تجاری سازی هایی صورت می گیرد، که در تقابل با ظرفیت محدود بافت تاریخی و در تضاد کامل با آن در حال اجرا ست.

شهر تاریخی اصفهان که پس از قطع شاهرگ حیاتی اش زنده رود، کمر خم کرده با ضرباتی از این دست که در تمامی نقاط شهر از چهارباغ عباسی گرفته تا شاه دژ از دردشت گرفته تا جوباره در جریان است و حتی اجرای طرح طاق نصرت تجاری بر روی خیابان باغ گلدسته نیز دور از انتظار نیست، هویت تاریخی اش بیش از پیش رنگ می بازد. چنین رفتاری با شهری که سهم بزرگی از میراث جهانی را بر عهده دارد فاجعه آمیز است. اشغالگران شهر از یک طرف تخریب شهر تاریخی را در تمامی وجوه به مسابقه گذاشته اند و از طرف دیگر با بزرگ کردن شهر و قراردادن کاردستی های بزرگ و کوچک در گوشه و کنار شهر و برپا کردن ده ها همایش، نشست و بزرگداشت برای عوام ژست فرهنگی می گیرند. در این میان با کمال تأسف میراث فرهنگی که متولی حفظ ارزش های فرهنگی و تاریخی شهر است سال هاست از جایگاه اصلی اش قلب بافت تاریخی به حاشیه شهر پناه برده و درتعاملی یک سویه تا آنجا پیش رفته که در مقابل این اقدامات مخرب به ناظری منفعل بدل شده است، انتظار می رود به منظور جلوگیری از تخریب کامل شهر تاریخی، میراث فرهنگی بنا بر وظیفه و به پشتوانه قوانین قاطع و شفاف، حفاظت آثار تاریخی به جایگاه اصلی اش باز گردد و وظیفه تاریخی اش را انجام دهد و شهر بی دفاع اصفهان را از اشغال لودرها و سایر ادوات مکانیکی قبل از تخریب کامل نجات بخشد. برگزاری هفته نکوداشت اصفهان بی اختیار روایت تاریخی قتل هنرمند و خطاط برجسته عصر صفوی میرعماد را به یاد می آورد که به امر مستقیم شاه صفوی به قتل رسید و سپس به دستورش مجلس نکوداشتی جهت تجلیل از ارزش های والای استاد برگزار گردید.