محسن کدخدايي: در آخرين ديدارهاي گروه سوم ليگ قهرمانان آسيا دو تيم بالاي جدولي العين و الاهلي موفق شدند حريفان را شکست دهند تا صعودي مقتدرانه به دور حذفي داشته باشند. ذوب آهن که براي صعود بايد در قطر الاهلي عربستان را شکست مي‌داد، بازي ضعيفي از خود به نمايش گذاشت و اصلاً چهره تيمي هجومي و شخصيت تيم برنده را نداشت و به همين دليل نتوانست حتي يک امتياز هم بگيرد و مثل بازي رفت زمين بازي را با شکست ترک کرد تا حذف تلخي را از ليگ قهرمانان آسيا تجربه کند. در جدول نهايي اين گروه، العين با 12 امتياز در رده اول قرار گرفت و الاهلي عربستان با 11 امتياز دوم شد. دو تيمي که با شايستگي به مرحله بعد رقابت‌ها صعود کردند. ذوب آهن و بنيادکار هم با 7 و 3 امتياز با اختلافي نسبتاً زياد با دو تيم اول از صعود بازماندند و از دور رقابت‌ها خارج شدند.ذوب آهن با قرار گرفتن در رده چهارم ليگ برتر چشم به فينال جام حذفي دوخته تا با قهرماني تراکتورسازي، براي فصل آينده هم مجوز حضور در ليگ قهرمانان آسيا را دريافت کند.

برخي از اعضا و همکارانمان در تحريريه گروه ورزشي نصف جهان به بهانه حذف ذوب آهن از ليگ قهرمانان آسيا و ناکامي هاي چند ساله تيم هاي اصفهاني در اين رقابت ها پس از نايب قهرماني هايي که به دست آوردند، نظراتي داشتند که با هم مي خوانيم.

■الهه مهري دهنوي: سپاهان و ذوب آهن پس از اينکه توانستند دو نايب قهرماني و حضور در فينال آسيا را براي اصفهان به ارمغان بياورند، ديگر نتوانستند در اين رقابت ها درخششي داشته باشند. غير از يکسال که سپاهان داشت در آسيا خوب پيش مي رفت و موضوع محروميت رحمان احمدي باعث شد که رؤياي خود را بر باد رفته ببيند و السدي که در دو ديدار رفت و برگشت مغلوب اين تيم شده بود در نهايت قهرمان آسيا شود. واقعاً وقتي به آن دو نايب قهرماني نگاه مي کنيم و البته به چندين ناکامي تيم هاي شهرمان اين سئوال براي ما ايجاد مي شود که آن نايب قهرماني ها اتفاقي بود يا اين ناکامي هاي متعدد که ديگر داريم به آنها عادت مي کنيم؟خيلي در اين مورد مي شود بحث و تبادل نظر کرد و من مايلم نظرات ساير همکاران و کارشناسان را بشنونم تا به برخي از سئوالات ذهني خودم پاسخ داده شود، ولي چيزي که مشخص است اينکه تيم هاي ايراني و البته حالا بيشتر در مورد تيم هاي اصفهاني بگويم، کمتر با برنامه ريزي آسيايي و بين المللي گام به اين مسابقات مي گذارند. يعني با همان روندي که در ليگ کشورمان دارند به همان شکل هم گام به ليگ قهرمانان آسيا مي گذارند و در عمده دوره ها هم غافلگير و ناکام شده اند. منظورم اين است که هم در حوزه هاي فني و هم اجرايي و پشتيباني بايد قوي تر و غني تر از حضور در ليگ ايران، در ليگ قهرمانان آسيا حاضر باشند که به نظرم در بيشتر دوره هاي حضور اينگونه نبوده است.

■بابک باقري: سال هاست که اگر هم تيم هاي ايراني از رقابت هاي گروهي ليگ قهرمانان صعود کنند نگاه حماسه اي به موضوع داريم. مانند نوع صعودها و پيروزي هايي که تيم ملي تا قبل از آمدن کي روش داشت. اگر تيم هاي باشگاهي مان صعود مي کردند خودمان مي فهميديم و متوجه مي شديم که توانسته ايم از عهده کاري سخت که فراتر از توان و واقعيت موجود بوده بر بياييم و کاري حماسي کنيم. حذف ذوب آهن و شکستي که در برابر الاهلي به دست آورد يک واقعيت درست در دنياي فوتبال بود. البته برايمان خيلي ناراحت کننده بود و قطعاً دوست داشتيم که اين تيم صعود کند، اما اگر هم رؤياي صعودمان محقق مي شد، شايد در مرحله بعد دچار يأس و نا اميدي مي شديم. سيمايي که ذوب آهن در سال هاي اخير از خود به نمايش گذاشته، سيماي تيمي نيست که بتواند در آسيا کار بزرگي انجام دهد و براي اينکه بتواند کار بزرگ نايب قهرماني اش را تکرار کند حالا حالاها کار دارد.

■خشايار بيدمشکي: رويکرد غلط باشگاه هاي ايراني در آسيا را بايد در نظر داشت و آن را نقد کرد. باشگاه هاي ما با ولع در ليگ ايران و يا جام حذفي مي خواهند سهميه آسيايي بگيرند وصرفاً مي خواهند که در آسيا حضو رداشته باشند و هيچ کار خاص تاکتيکي و يا خريدهايي به منظور بازي هاي آسيايي انجام نمي شود. برسي هاي درستي از رقباي بزرگ آسيايي انجام نمي شود و نگاهمان به ليگ قهرمانان واقعاً ساده انگارانه است. يا شما به خريدهاي تيم هايمان نگاه کنيد. مثلاً سهميه خريد بازيکنان خارجي در تيم هاي ما که خيلي وقت ها به هر قيمتي مي خواهيم سهميه مان را پر کنيم. در صورتي که به جاي چهار خريد متوسط و بعضاً بي کيفيت مي توانيم يکي دو خريد شاخص تر داشته باشيم تا بتوانيم بهترين بهره را از قابليت هاي فني و تجربيات بين المللي آنها ببريم. البته اعتقاد ندارم که فقط يه يکي دو ستاره خارجي وابسته باشيم. مثلاً در سال هاي گذشته النصر امارات ستاره اي مانند لوکا توني را مي خرد ولي چون شاکله تيم آنها براي آسيا بي تجربه و کم کيفيت است نمي تواند در آسيا کار خاصي را انجام دهد. يا السد با فوق ستاره اي مانند ژاوي در برابر استقلال حذف مي شود. تيم هاي ايراني ما که مي خواهند در آسيا شرکت کنند بايد با بالانسي مناسب از بازيکنان جوان خلاق، بازيکنان با تجربه وستارگان کشور و چند بازيکن تأثير گذار خارجي بسته شوند. اين توضيح را هم بدهم که وقتي مي گويم بازيکن خارجي شاخص به اين موضوع واقفم که ستارگان نامي فوتبال دنيا حتي در سال هاي پاياني فوتبالشان خيلي بعيد است که به ايران بيايند و ترجيح مي دهند که به کشورهاي عربي بروند تا به ثروت خود را به طور چشمگير افزايش دهند. منظورم خارجي هايي است که نام بزرگي ندارند از کيفيت هاي خوبي برخوردارند و به ليگ ما هم آمده اند. بازيکناني مانند ابراهيم توره، برونو سزار، کاسترو، جانواريو و...

■سعيد نظري: به يک نکته در مورد حضور تيم هاي کشورمان در رقابت هاي ليگ قهرمانان آسيا نبايد بي توجه باشيم و آن موضوع هم ميزان دانش و قابليت کادر فني تيم هاي مان براي حضور در اين رقابت هاست. من اصلاً قصد بي احترامي ندارم ولي به نظر شما دانش يک مربي مانند آقاي مجتبي حسيني و همکارانش براي موفقيت ذوب آهن در آسيا کافي است؟ يا تصور کنيد ويسي و همکارانش با سپاهان در آسيا حضور داشتند! چه بلايي بر سر اين تيم مي آمد؟ من امسال که ديدم امير قلعه نويي در کادر همکاران خودش در تيم تراکتورسازي يک مربي خارجي آورده است خوشحال شدم. چرا که يک مربي مثل قلعه نويي که عنوان پر افتخارترين مربي ليگ برتر را با خود به يدک مي کشد، متوجه شده است که تيم فني اش به دانش بيشتري احتياج دارد و يک خارجي را به کادر خود اضافه کرده است. بنابراين تيم هاي ما اگر مي خواهند در آسيا حضور خوب داشته باشد در وهله اول به دانش کادر فني خود نگاه کنند. البته منظورم اين نيست که حتماً مربيشان خارجي باشد. مي تواند مربي ايراني باشد ولي از کمک هاي خارجي بهره مند شوند. البته اگر که سرمربي شان هم مربياني خارجي حداقل در حد و اندازه هاي کرانچار و برانکو باشند که ديگر عالي است.به هر حال ذوب آهن حذف شده و همه ما هم بابت اين حذف ناراحتيم ولي در کنار همه ضعف ها و دغدغه هاي موجود براي موفقيت در آسيا من لازم ديدم که به دانش مربيانمان اشاره کنم که نمي توانيم که با مجتبي حسيني که اولين سال تجربه سرمربيگري خود را پشت سر مي گذارد انتظار موفقيت در آسيا را داشته باشيم، هر چند که البته اگر يک سرمربي با کارنامه هم هدايت ذوبي ها را بر عهده داشت، خلأهاي مشهود ديگري در اين تيم براي يک کار بزرگ در رقابت هاي قاره وجود داشت که مانع موفقيت نهايي سبزپوشان مي شد.