در سال ۱۹۳۹ دولت فرانسه به مناسبت ازدواج محمد رضا پهلوی ولیعهد ایران با فوزیه خواهر شاه مصر، یک خودروی خاص به داماد هدیه داد. این خودرو یک بوگاتی تایپ ۵۷ بود که توسط ون وورن خودروساز فرانسوی طراحی و فقط یک دستگاه از آن ساخته شد. بسیاری از کار‌شناسان همچنان این خودرو را یکی از زیبا‌ترین و جذاب‌ترین خودروهای تاریخ می‌دانند.

بدنه این کروک دو نفره زیبا با ظاهری اغراق آمیز، چراغ‌هایی عجیب و گلگیرهای حجیم با حالتی نیمه آیرودینامیک و چرخ هایی مخفی در زیر گلگیر‌ها طراحی شده بود. شیشه بسیار کوتاه در جلو که با کمک یک اهرم در داشبورد روی کاپوت می‌خوابید، اجازه ورود بیشتر هوا به داخل کابین را می‌داد. سقف پارچه‌ای این خودرو نیز در حالت خوابیده زیر صفحه‌ای فلزی پنهان می‌شد که در زمان خود ابتکاری بسیار پیشرفته محسوب می‌شد.

استفاده از قطعات کروم و براق در نقاط مختلف خودرو و همچنین استفاده از چرم در داخل خودرو ظاهری اشرافی به آن بخشیده بود، طوری که باعث درخشش فراوان خودرو در میان تمام هدایای اهدایی به محمد رضا پهلوی از جمله مرسدس بنز کروک اهدایی دولت آلمان شده بود.

به دلیل کیفیت پایین جاده‌های ایران در آن زمان، شاه ایران زیاد از این خودرو استفاده نمی کرد تا آنکه در سال ۱۹۵۹ شخصی به نام هوشنگ جلیلی با پرداخت دوهزار ریال (معادل ۲۷۵ دلار) مالک این بوگاتی «دست دوم و متروکه» می‌شود. البته در آن زمان به دلایل نا‌معلومی تغییراتی در خودرو داده شده بود. از جمله این تغییرات حذف پوشش های مخفی کننده چرخ های جلو و عقب، حذف فلپ‌ها و رکاب های زیر در‌ها و تعویض موتور اصلی خودرو با یک موتور هشت سیلندر پکارد بود.

سال‌ها این خودرو از دید عموم پنهان ماند و بین علاقه مندان بوگاتی دست به دست چرخید تا اینکه در سال ۱۹۸۴ پس از بازسازی کامل در نمایشگاه های مختلف خودروهای کلاسیک درآمریکا به نمایش عمومی در آمد و همواره مورد توجه کار‌شناسان خودروهای کلاسیک قرار گرفت و جوایز بسیاری دریافت کرد.

از نکات جالب در خصوص این خودرو حفظ پلاک ایرانی آن است که البته با پلاک اولی که در زمان مالکیت پهلوی روی آن نصب شده بود متفاوت است اما به هر حال نماد تاریخ حضور آن در ایران است.

این خودرو بعد‌ها به قیمت یک میلیون و 760 هزار دلار در یک حراجی به فروش رفت و در حال حاضر در موزه پترسون کالیفرنیا در شرایطی عالی نگهداری می‌شود.