بحث اعتياد که به ميان مي‌آيد، فکر بيشتر مردم به سوي مواد مخدر مي‌رود و در ذهن اغلب آنها، قيافه تکيده و بي‌رمق معتادان نقش مي‌بندد؛ اما بر خلاف تصورات رايج از واژه‌هايي همچون «معتاد» و «اعتياد» به مواد مخدر، معتادان مجازي نه لاغر و ضعيف هستند، نه ابزاري به نام پايپ و شيشه و هروئين در دست‌هايشان ديده مي‌شود؛ تنها يک گوشي ديجيتال در دست هر يک از معتادان فضاي مجازي به چشم مي‌خورد.

امان‌ا... قرائي مقدم جامعه‌شناس گفت: «اعتياد» تنها در مصرف مواد مخدر، خلاصه نمي‌شود. وي افزود: همين که افراد در استفاده از ساير امکاناتي که در اختيار دارند، پا را فراتر بگذارند و اين ميزان، از حد مطلوب و مورد نياز بگذرد، به استفاده از آن ابزار «معتاد» شده‌اند.

چند وقت پيش بود که سيد مرتضي موسويان رئيس مرکز فناوري اطلاعات و رسانه‌هاي ديجيتال وزارت ارشاد گفت: هم اکنون در سطح کشور 40 ميليون گوشي هوشمند وجود دارد و مردم و به ويژه مخاطبان جوان از آنها استفاده مي‌کنند. رئيس مرکز رسانه‌هاي ديجيتال تصريح کرد: 53 درصد ايراني‌ها عضو يکي از شبکه‌هاي اجتماعي هستند که‌ 72 درصد اين آمار را جوانان 18 تا 29 سال تشکيل مي‌دهند.

در شرايط فعلي جامعه ما، که اغلب افراد چند شغله بوده و فرصت کمي را براي در کنار هم بودن، در اختيار دارند، گاهي همان دقايق کوتاه نيز صرف گشت و گذار و سرک کشيدن در شبکه‌هاي مجازي همچون، تلگرام، اينستاگرام، توييتر و ساير شبکه‌هاي اصطلاحاً اجتماعي مي‌شود و اينگونه است که مخاطبان فضاي مجازي، روز به روز بيشتر مي‌شوند. سال 93 بود که رئيس انجمن مددکاري اجتماعي ايران از کاهش ميزان صحبت اعضاي خانواده‌هاي ايراني، به 15 دقيقه در طول شبانه روز خبر داد.قرائي مقدم جامعه‌شناس در رابطه با کاهش روابط کلامي، گفت: زوجي را در نظر بگيريد که هر دوي آنها شاغل هستند و از ساعات ابتدايي روز، منزل را به سوي محل کار ترک مي‌کنند؛ شب هنگام که به خانه باز مي‌گردند، علي‌رغم اينکه در طول روز از يکديگر دور بوده اند، پس از به اتمام رسيدن کار روزمره نيز، به دليل خستگي فرصتي براي هم صحبتي با يکديگر ندارند.وي ادامه داد: کم نيستند پدر و مادرهايي که براي پر کردن اوقات فراغت فرزند و براي آنکه کمبود حضور فيزيکي خود را جبران کنند، او را به دنياي ابزار ديجيتال مي‌سپارند. امروزه حتي در شهرها و روستاها کودکان و نوجوانان نيز از استفاده کنندگان گوشي هاي ديجيتال هستند.