دختري که يک پسر را کشته و به جرم قتل شبه عمد به پرداخت ديه محکوم شده بود از قضات دادگاه کمک خواست و درخواست تقسيط ديه را مطرح کرد.

رسيدگي به اين پرونده از شامگاه هفدهم مردادماه 93 به دنبال کشته شدن مرد 32 ساله اي به نام «عليرضا» در خانه اي در بلوار فردوس در دستور کار مأموران کلانتري 133شهر زيبا قرار گرفت.

شواهد نشان مي داد اين مرد و دختر مورد علاقه اش به نام «مهسان» در خانه يکي از دوستانشان ميهمان بودند که بين آنها درگيري رخ داد و دختر جوان پس از مجروح کردن عليرضا به مکان نامعلومي گريخت.

جنازه به پزشکي قانوني منتقل و علت مرگ جراحت شديد و پارگي عروق دست اعلام شد.

19 روز از اين ماجرا گذشته بود که تلاش پليس براي رديابي دختر جوان نتيجه داد و وي در غرب کشور بازداشت شد.

مهسان گفت: «من و عليرضا به خانه دوست مشترکمان "سولماز" رفته بوديم تا در اسباب کشي به او کمک کنيم. بعد از پايان کار عليرضا براي خريد از خانه بيرون رفت. من و سولماز که هر دو به شيشه معتاد بوديم مشغول کشيدن شيشه شديم. وقتي عليرضا به خانه برگشت من تحت تأثير مصرف شيشه بودم و حال طبيعي نداشتم که با عليرضا درگير شدم. من فکر مي کردم او قصد آزار مرا دارد که با کارد آشپزخانه يک ضربه به دست او زدم.»

به دنبال اعتراف هاي دختر جوان وي در دادگاه کيفري سابق استان تهران پاي ميز محاکمه ايستاد و گفت: «من واقعاً قصد کشتن او را نداشتم و حتي فکر نمي کردم ضربه اي که به دست او زده ام بتواند منجر به مرگش شود.»

در پايان جلسه هيئت قضائي وارد شور شد و با توجه به اينکه ضربه وارد شده به دست قرباني نوعاً کشنده نبوده است مهسان را از قتل عمد تبرئه و وي را به جرم قتل شبه عمد به سه سال زندان و پرداخت ديه محکوم کرد. اين حکم اما در ديوان عالي کشور تأييد نشد و پرونده براي رسيدگي دوباره به شعبه همعرض فرستاده شد.

مهسان اين بار در شعبه دهم دادگاه کيفري يک استان تهران پاي ميز محاکمه ايستاد. وي در تشريح جزئيات زندگي اش گفت:« 12 ساله بودم که براي اولين بار مواد مخدر مصرف کردم.چند سال بعد بود که متوجه شدم به دام اعتياد افتاده ام. زندگي ام تباه شده و همه فکرم تهيه پول مواد مخدر بود که با عليرضا آشنا شدم. من به او علاقه مند بودم و انگيزه اي براي کشتن او نداشتم. اما آخرين بار متوجه شدم قصد آزار مرا دارد. به همين خاطر ترسيدم و با چاقو يک ضربه به دستش زدم. بلافاصله پشيمان شدم و او را به بيمارستان رساندم. در بيمارستان دست عليرضا بخيه شد اما وقتي همراه او به خانه اش برگشتم او خودش بخيه هاي دستش را باز کرد و خونريزي شروع شد.من هم از ترسم فرار کردم.»

در پايان آن جلسه هيئت قضائي مهسان را از قتل عمد تبرئه و به جرم قتل شبه عمد به پرداخت ديه محکوم کرد.حکم در ديوان عالي کشور تأييد شده بود اما مهسان به دليل ناتواني در پرداخت ديه در زندان ماند و درخواست اعسار را مطرح کرد. وي در شعبه چهارم دادگاه کيفري يک استان تهران به رياست قاضي اصغرعبداللهي و با حضور يک مستشار پاي ميز محاکمه ايستاد و اشک ريخت. وي گفت: «نزديک به سه سال است که در زندانم، مواد مخدر را ترک کرده و درسم را ادامه داده ام، من به اندازه کافي تنبيه شده ام ولي پولي براي پرداخت ديه ندارم، از قضات دادگاه تقاضا دارم مبلغ ديه را تقسيط کنند تا بتوانم بعد از آزادي از زندان کار کنم و ديه را به صورت قسطي به اولياي دم بپردازم.»

اشک هاي بي امان اين دختر که حضار را متأثر کرده بود موجب شد تا وکيل مدافع وي در پرداخت ديه به او کمک کند.

وکيل مدافع مهسان گفت: «من حق الوکاله اي نمي خواهم و حاضرم پيش پرداخت ديه را بپردازم تا اين دختر به زودي آزاد شود و مابقي ديه را با کاري شرافتمندانه پرداخت کند.»

در پايان جلسه هيئت قضائي وارد شور شد و درخواست اعسار مهسان را پذيرفت. به اين ترتيب قرار شد وي ديه را به کمک وکيلش قسطي به اولياي دم بپردازد و به زودي از زندان آزاد شود.