امروزه انسان‌ها بيش از هر زمان ديگري مي‌توانند از انواع مختلف مواد غذايي بهره‌مند شوند، اما غالباً به دليل تغذيه نامناسب به عوارض ناشي از آن مبتلا مي‌شوند و به ناچار براي درمان آن به دارو‌هاي شيميايي روي مي‌آورند؛ دارو‌هايي که عوارض جانبي آنها از جنبه‌هاي مثبت آن بيشتر است؛ لذا در اين مواقع گياهان دارويي به کمک ما مي‌آيند و هرچند اثري درماني آرام و کندتري دارند، بيش از دارو‌هاي ترکيبي مصنوعي قابل اعتماد هستند و بيماري را از درون تحت تأثير قرار مي‌دهند.

البته بايد در نظر داشت که براي درمان برخي بيماري‌ها بايد درد را درمان کرد که در اين گونه مواقع بايد دارو‌هاي شيميايي به صورت قرص يا تزريق با نظر پزشک استفاده شود و سپس براي پيشگيري و حفظ تندرستي و درمان اساسي نارسايي‌هاي مزمن دستگاه‌هاي بدن مي‌توان از گياهان دارويي مورد نظر استفاده کرد؛ لذا نظر به اينکه گياهان دارويي در حالت‌هاي مختلف (عرق گيري، عصاره گيري و جوشانده) داراي خواص يکساني نيستند براي رسيدن به نتيجه مطلوب و مؤثر از آنها بايد به نوع، ميزان و نحوه تجويز آن توجه کرد تا بتوان بيشترين اثر را از کمترين ميزان آن برد.

يونجه: گرم و خشک

ضد مرض قند، تقويت کليه، سوزش دست، مؤثر در ترک اعتياد (به علت داشتن ماده ساپوتين)، عطسه آور، کاهش دهنده کلسترول خون، ملين، مؤثر در درمان لاغري و رشد اطفال.

هل: گرم

ضد نفخ شکم، دافع سنگ کليه و سنگ کيسه صفرا.

زنيان: گرم

دفع کننده عفونت بدن، رفع کننده سرفه‌هاي شديد، ضد نفخ، ضد انگل، هضم کننده غذا، ضد سکسکه، دفع کننده سموم بدن و کمک مؤثر در ترک اعتياد.

خارخاسک: گرم

مؤثر در درمان سنگ کليه و مثانه، شستشوي کليه و مثانه و مفيد براي سياه سرفه.