مراسم يادبود مرحوم «مهران قاضي» در هنرسراي خورشيد اصفهان برگزار شد.

چهاردهمين نشست از سلسله نشست هاي تحليل و بررسي کارنامه اساتيد موسيقي به «مهران قاضي» استاد فقيد ني اصفهان اختصاص يافت. در اين برنامه که به همت دفتر تخصصي موسيقي سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان در هنرسراي خورشيد برگزار شد خانواده قاضي، دوستان اين هنرمند که قريب به يک سال است از جامعه هنري اصفهان رخت بربسته و اهالي موسيقي حضور داشتند.

شروع برنامه با شعري از «کيوان دلجو» شاعر اصفهاني در وصف «مهران قاضي» و خانواده هنرمند او همراه بود، سپس کليپي در مورد استاد «عباس قاضي» پدربزرگ مهران قاضي و سرسلسله هنر ني نوازي در خانواده قاضي پخش شد که توجه حاضران را به خود جلب کرد.

مهران خستگي ناپذير بود

«مهراب قاضي» برادر اين هنرمند در مورد مهران گفت: برادرم در 30 مرداد 1352 در اصفهان به دنيا آمد. ابتدا نزد پدربزرگ و سپس نزد عمويمان «جلال قاضي» موسيقي را آموخت. ياد دارم وقتي عمو با مهران تمرين مي کردند، تا ساعتها به طرزي خستگي ناپذير کار مي کردند و تا صبح تمرين آنها طول مي کشيد. امشب تولد مهران است و ياد او زنده است. او از تلاش براي آماده کردن قطعات ساخته شده توسط مهران قاضي خبر داد و گفت: در گذشته گرفتن مجوز کنسرت بسيار سخت بود، اما او با تلاش به اين راه ادامه داد، و حتي در زمان بيماري اش هم الگوي صبر و مقاومت بود.

امروز بايد معذرت خواهي کنيم که ني مي زنيم!

«خليل ملکي» استاد مهران قاضي هم گفت: آشنايي من با خانواده قاضي چهل سال است که ادامه دارد. چهار نسل از اين خانواده از بابا عباس قاضي و جلال قاضي که اولين معلمان من بودند تا فرزندان و نوه هاي اين خانواده مي گذرد.

او ادامه داد: اواخر دهه 60 اتفاقات خوبي در موسيقي اصفهان افتاد. از جمله چاپ کتاب استاد کياني نژاد که ما هم آن را براي هنرجويان تدريس مي کرديم.

وي با گله از وضعيت کنوني ساز ني اظهار داشت: امروز بايد معذرت خواهي کنيم که ني مي زنيم! اتفاقات خوبي براي ساز ملي ما نيافتاده است؛ مهران بسيار راسخ بود تا اين راه را ادامه دهد.

شاد باشيد و ديگران را شاد کنيد

«آذين به آذين» همسر مهران قاضي نيز اظهار داشت: هنرمنداني مانند مهران سرمايه هاي فرهنگي جامعه هستند. هر اثر هنري رسانه اي است براي رساندن پيامي کسي که آن را خلق کرده است، او مي رود و اثرش جاودانه مي ماند. گاهي اين اثر سالها از چشم مردمان پنهان مي شود اما وقتي دوباره به ميان مردم مي آيد پيام خود را با پس زدن زمان مي رساند. وي افزود: هنر در قيد زمان نيست اما آيينه زمان خويش است، حال اگر هنرمند با کردار خود اخلاق را به نمايش درآورد مي شود کسي مثل مهران من.

او ادامه داد: از همه کساني که در زمان بيماري او با ما همراه بودند تشکر مي کنيم. آخرين گفته مهران يک شب قبل از فوتش اين بود که شاد باشيد و ديگران را شاد کنيد، پدرم آن را در شعري سرود:

ني از زبان مهران دارد به دل نوايي

گويد که شاد باشيد قبل از شب جدايي

«مرتضي قاسمي» دوست مهران قاضي که از حاضرين در اين مراسم بود درباره شخصيت او گفت: مهران انساني چند بعدي و بي نظير بود. به عنوان جواني کم سن و سال وجودش پر از انرژي بود و اين انرژي شرايطي براي او ايجاد کرده بود که مسئولان شهر او را مي شناختند. در پيگيري انجمن صنفي براي موسيقي افراد زيادي فعاليت کردند تا سرانجام اين انجمن در فروردين سال 90 به ثبت رسيد. من عضو هيات مديره بودم و مهران از کساني بود که بسيار توانايي داشت و ما را ياري رساند.

وي يادآور شد: در جشنواره ميراث فرهنگي ناملموس هم که دکتر جمالي نژاد مدير اجرايي آن بود، مهران در برگزاري بخش موسيقي بسيار همکاري داشت.

در اين برنامه چندين گروه موسيقي به اجراي برنامه پرداختند و سپهر قاضي قطعه «يادگار عمر» از انوشيروان روحاني را که به ياد پدرشان نوشته شده بود نواخت. اجراي يکي از تصنيف هاي ساخته شده مهران با نام «ساز دل يا دلشکسته» توسط مسعود اهتمام نوازنده سنتور، همدمي خواننده و بلوچستاني با تنبک از ديگر بخش هاي اين برنامه بود. کيوان قاضي برادر مهران نيز با تکنوازي سنتور جمعيت را به شوق آورد تا ياد مهران بار ديگر زنده شود.