گذر از خانه و دکاني و مشاهده قفلي با شمايل پرندگان و حيوانات چهارپا، آدمي را در روزگار ماشيني آنچنان مجذوب اين مسئله کند، که نياکان ما حتي در عالم«قفل و بست» نيز به طبيعت و عناصر آن اهميت مي‌دادند.

در روزگاري که افراد براي در امان ماندن از سرقت‌ها رو به استفاده از انواع قفل‌هاي فولادي آورده اند، کمتر مي‌توان قفل‌هاي قديمي را در اين بازار انبوه «قفل و بست» مشاهده کرد، کما اينکه هنوز هم در برخي شهرهاي کوچک و روستاها مي‌توان قفل‌آويزهاي قديمي بر روي درهاي چوبي را پيدا کرد.

در اين رابطه سازندگان اصفهاني با ادامه راه پدران خود همچنان ساختن قفل‌هاي قديمي با شمايل حيوانات چهارپا و پرندگان را با بهره‌گيري از همان الگوهاي 500 ساله دوران صفويه ادامه داده، به طوري که يکي از سازندگان اين نوع قفل‌ها به تسنيم عنوان مي‌کند: «اين قفل‌ها از جنس فولاد بوده و کارآيي بسيار مطلوبي داشته و روش عملکرد آن نيز همانند همان قفل‌هاي دوران صفوي است.»

قفل‌هاي فولادي با الگوگيري از شکل و شمايل پرندگان به اين صورت کار مي‌کند که در وسط بدنه فولادي، جاي کليد کوچکي بوده و بر روي بالاهاي پرنده فولادي و يا بالاي کمر بُز کوهي؛ آويزي قرار گرفته است که با چرخاندن کليد اين آويز نقش قفل اصلي را بازي مي‌کند.

همچنين بر روي برخي از قفل‌هاي فولادي حکاکي‌هاي هنري صورت پذيرفته بود که قيمت آن را افزايش مي‌دهد ولي در مجموع و به گفته سازنده اصفهاني اين قفل‌هاي قديمي به سبک صفويه 500 ساله، قيمت اين قفل‌ها در حدود صد تا 130 هزار تومان دارند که جدا از اينکه کاربردي هستند از نظر هنري نيز ارزش خاص خود را دارند.

از ايام قديم تا قرن 18 ميلادي، قديمي‌ترين شکل قفل، قفلي است که در ويرانه‌هاي خرساباد نزديکي نينوا، پيدا شده است و حدود چهار هزار سال قدمت دارد. اين قفل چوبي است و چند ميله چوبي قابل حرکت دارد که در سوراخ‌هايي مناسب روي کلون مي‌افتند و کلون را در وضعيت بسته نگه مي‌دارند. ليد آن هم چوبي و ميله‌هايي داشته و مي‌توانستند آن را در شياري در کلون داخل کنند و ميله‌هاي کليد، ميله‌هاي قابل حرکت قفل را به ارتفاع مناسب بالا مي‌برده و بيرون کشيدن کلون ممکن مي‌شد.

مصريان قديم، اين نوع قفل را مي‌شناختند و نمونه‌هايي از آن در ژاپن و نروژ نيز به دست آمده است. در حفره‌هاي تپه چغازنبيل در استان ايلام، کلون و ميله‌هايي سنگي پيدا شده است که قدمت آن به قرن سيزدهم ميلادي مي‌رسد. روميان، قفل‌ و کليدهاي فلزي را اختراع کردند و براي نخستين‌بار از ضامن براي ايمني قفل استفاده کردند.