اوايل سال 95، دختري به نام «مهسا» با مراجعه به کلانتري 108 نواب در تهران از مردي به اتهام آدم‌ربايي و آزار و اذيت شکايت کرد و گفت: «روز گذشته در حاشيه بزرگراه نواب در حال پياده‌روي بودم که مرد ميانسالي با خودرو‌يش سد راهم شد. او به پوششي که داشتم، ايراد گرفت و شروع به نصيحت کرد. سپس دستبندي نشانم داد و خواست تا سوار خودرو‌يش شوم تا مرا به پايگاه تحويل دهد.‌» شاکي در ادامه گفت: «آن مرد ظاهر موجهي داشت و با کت و شلوار بود، به همين دليل اعتماد کردم و سوار شدم اما بين راه رفتارش تغيير کرد و با تهديد شروع به آزار و اذيتم کرد که مقاومت کردم. خيلي ترسيده بودم و شروع به گريه و التماس کردم. به اين ترتيب دلش به رحم آمد و مرا در حاشيه شهر رها کرد. آنقدر ترسيده بودم که پاهايم قدرت پياده‌شدن نداشت و به سختي خودم را به خانه رساندم.»

به دنبال طرح شکايت، پليس با ثبت اطلاعات و مشخصات مرد 45 ساله به نام «محمد»، وي را شناسايي و بازداشت کرد. متهم که داراي سه بار سابقه اعمال منافي عفت بود در بازجويي‌ها جرمش را انکار کرد اما در مواجهه حضوري با دختر جوان به جرمش اقرار کرد و روانه زندان شد. پرونده به شعبه پنجم دادگاه کيفري يک استان تهران فرستاده شد و هفته گذشته اولين جلسه رسيدگي به پرونده به رياست قاضي بابايي و مستشار توليت تشکيل شد. در جلسه شاکي بار ديگر شکايت خود را مطرح کرد و متهم در آخرين دفاعش گفت: «قصد داشتم دختر جوان را نصيحت کنم اما وقتي سوار خودرو‌يم شد، وسوسه شدم. حالا از رفتارم پشيمانم.»

در پايان متهم با حکم هيئت قضائي به اتهام آدم‌ربايي به ده سال حبس و به دليل رابطه نامشروع به 99 ضربه شلاق محکوم شد.