برنامه تلويزيوني «چهل چراغ» در ادامه گفتگو با چهره هاي شاخص فرهنگي و هنري که راهي و نگاهي به ضيافت عاشورا دارند، دوشنبه شب ميهماني شناخته شده براي اهالي سينما داشت.

محمدرضا شريفي نيا با تمايزبخشي ميان بازيگران نقش هاي منفي و بازيگران نقش هاي منفورشده نزد مردم، گفت: يک عکسي از شهيد حججي چاپ شد که پشت سرش فردي قرار دارد که قاتل او است. کسي که قرار است شخصيت شهيد حججي را بازي کند، به احتمال خيلي زياد در هر جشنواره اي شرکت کند، جايزه مي گيرد اما آن کسي که نقش فرد قاتل را بازي کند، نقش حساسي دارد چرا که با بازي خوبش در نقش منفي مي تواند به مظلوميت طرف مقابل کمک کند. اگر داوران به بازي خوب چنين بازيگري جايزه بدهند خيلي جسارت مي طلبد.

شناخته شده ترين بازيگر نقش هاي منفي سينما و تلويزيون ايران، در برنامه «چهل چراغ» عنوان کرد: هميشه بازيگران نقش هاي منفي، مظلوم هستند. در عين اينکه بازي در نقش هاي منفي به لحاظ بازيگري خيلي جذاب است و فراز و فرود نقش آفريني زياد است و خيلي خوب درمي آيد.

محمدرضا شريفي نيا در پاسخ به پرسش محمدرضا شهيدي فرد درباره چرايي و چگونگي نقش آفريني در نقش هاي منفي به ذکر مثالي پرداخت و گفت: اولين کارم بازي در فيلم «روز واقعه» بود که تجليل از مقام امام حسين(ع) است. شما در هر کجاي اين فيلم قرار بگيريد، به يک اندازه سهم مي بريد و من هر چقدر بتوانم در مظلوميت امام حسين(ع) کمک کنم، اين کار را مي کنم و وسط مي آيم و حتي نقش منفي را بازي مي کنم.

شريفي نيا در ادامه خاطره بازي اش در برنامه «چهل چراغ» که براي نخستين بار رسانه اي مي شد، از مواجهه اش با حسين صبحدل، مؤذن نامي و مدير برنامه‌هاي مذهبي راديو در دهه 60 گفت: روزي يک آقايي به نام صبحدل آمد و من را به حسينيه ارشاد دعوت کرد. مشورتي با آقاي مهدوي کني کردم و ايشان پنجاه پنجاه براي رفتن من بودند. خلاصه يواشکي به حسينيه ارشاد رفتم و در آنجا آقاي شريعتي را ديدم و يکي از برنامه هايم دکلمه شعري بود براي حضرت علي(ع) به نام «جاودانه مرد» که سال 1350 اولين بار در آنجا اجرا کردم. آقاي شريعتي بعد از اجرا روي صحنه آمدند و من را بغل کردند و درباره ام صحبت کردند و اين مسئله در اول کتاب «تفسير سوره روم» آمده است.

بازيگر آثار سينمايي و تلويزيوني از طراحي کتاب ها و تنظيم سخنراني هاي دکتر شريعتي توسط خود گفت و در ادامه برنامه «چهل چراغ» عنوان داشت: اوايل انقلاب نواري از من بيرون آمد که مقام معظم رهبري در آن زمان ترجمه هاي قرآني را بدون هيچ چشمداشتي براي من تصحيح کردند و کمک کردند. چون ايشان طبع شعر خيلي خوبي دارند دلم مي خواست جملات قرآني به شکل زيبا و سليس ترجمه شود که انجام شد و دو شماره اش بيرون آمد. من شرايط خوبي در آن دوران داشتم. مثلاً شهيد رجايي در آن زمان معلم هندسه من بود و آقاي موسوي گرمارودي معلم انشاي ما بود. آقاي جلال الدين فارسي معلم تعليمات اجتماعي و تاريخ بودند و آدم هاي مختلف به من کمک کردند و من بعداً معلم شدم که تعليمات تئاتري را کار مي کرديم و همان ها تبديل به تئاتر و سينما و تلويزيون شد. مسير پُرمخاطره و جذابي برايم بود و باعث شد تا اندوخته هايم را بعداً به کار بگيرم.