تسنيم: معاون تحقيقات وزارت بهداشت ايران در يک هشدار جدي اظهار مي‌کند که وضعيت کلانشهرهاي کشور از نظر آلودگي هوا، دقيقاً مشابه 65 سال پيش لندن و نيز افزايش تأثير خطرات آلودگي هوا بر سلامت شهروندان ايران بسيار جدي‌تر از گذشته شده است.

بريتانيا - 1952: مرگ ناگهاني چهار هزار نفر تنها طي پنج روز در مه‌دود بسيار فراگير و غليظ که لندن را در بهت فرو برد؛ مصرف بيش از اندازه زغال سنگ در سرماي هوا، حادثه‌اي بي‌سابقه در تاريخ آلودگي هوا رقم زد و جهان را چنان شوک زده کرد که هنوز اين رويداد پس از 65 سال، مثالي عبرت‌آموز براي کشورهاست. فاجعه‌اي تلخ که تحقيقات بعدي نشان داد شمار مرگ هاي ناشي از آن، به 12 هزار تَن رسيد و صد هزار نفر را بيمار کرد افکار عمومي بريتانيا عمق اين رخداد پرقرباني را فراموش نکرد و پارلمان را تا تصويب قانون هواي پاک تحت فشار قرار داد

ايران - 2016: 360 هزار مرگ (219 هزار مرگ در مردان و 141 هزار مرگ در زنان) رخ داده که معادل 443 مورد مرگ به ازاي هر صد هزار نفر است. اما چه ميزان از اين مرگ ها ناشي از بيماري‌هاي مرتبط با آلودگي هوا بوده‌اند؟ آمارهاي دکتر ملک‌زاده، معاون تحقيقات وزارت بهداشت ايران در اين باره بسيار تکان‌دهنده و تأسفبار است: تعداد مرگ‌هاي منتسب به آلودگي هوا در ايران شامل 29 هزار و 500 ( 8 درصد کل مرگ‌ها) بوده است که از اين بين سهم بيماري هاي قلبي- عروقي21 هزار و 847 مرگ (6/06درصد)، بيماري هاي تنفسي مزمن سه هزار و421 مرگ (0/95 درصد) ، سرطان‌ها هزار و604 مرگ (0/44 درصد) و ساير، دو هزار و 717 (0/75 درصد) است.

مرگ ايرانيان بر اثر آلودگي هوا ادامه دارد: به آمار 30 هزار مرگ در يکسال، 150 هزار بستري شدن سالانه را به همراه همه هزينه‌هاي کمرشکن آن اضافه کنيد!

هيچ برنامه و قانون مصوبي در طول 42 سال قانونگذاري! حريف آلاينده هاي هوا نشده است: خودروها با سهم 80 درصدي در آلايندگي هوا درحالي که 70 درصد آنها تک سرنشين هستند و هيچ محدوديت و مانعي در برابر خود نمي‌بينند. با بنزين هزار توماني که در دنيا جزو ارزان ترين بنزين‌هاست، از کنار مصوبات و برنامه‌‌ها و قوانين و سلامت هموطنان مي گذرند. تکليف چيست؟ ادامه مرگ و مير، تعطيلي مدارس، حبس سالمندان در خانه يا فقط قاطعيت دولت در اجراي مصوبات؟

هر بهار و تابستان و پاييز مي‌رود و نوبت به زمستان با 27 درصد افزايش ترددها و آلودگي هواي تشديد يافته ناشي از ‌آن مي‌رسد. تعطيلي مدرسه کودکان بي‌‌گناه و حبس سالمندان در خانه، در قصور مسئولان و بي‌تفاوتي ما مردم، تنها راهکار هر ساله براي کنترل آلودگي هواست.

اگر وقوع جنگ را وحشتناک‌ترين تصور ممکن براي مردم يک کشور مي‌دانيد، اين خبر تلخ را به ياد بسپاريد: بر اساس گزارش جهاني کميسيون آلودگي و سلامت، آلودگي هوا بيشتر از جنگ‌ها کشته بر جاي مي‌گذارد. اين يک هشدار بدون اغراق است که يک مقام دولتي آن را اعلام نکرده بلکه حاصل تحقيق معتبر جهاني است. فقط در تهران،‌ ميزان آزبست در هوا، 10 برابر استاندارد جهاني است! روزانه 31 ميليون ليتر گاز سمي با مصرف 14 ميليون ليتر بنزين در هواي پايتخت منتشر مي‌شود و هواي لازم براي تنفس را مي‌سوازند! هر سال بيش از صد روز هواي تهران در شرايط ناسالم و آلوده قرار دارد.

آمارها همچنين نشان مي‌دهد در روزهاي تشديد آلودگي هواي پايتخت، شمار بيماران تنفسي تا 60 درصد افزايش مي‌يابد و آلودگي هوا در تهران به طور متوسط موجب کاهش پنج سال از عمر تهراني‌ها شده است. همه اينها کافي است تا ما را به درک به موقعي از بحران جدي و فاجعه ملي پيش رو برساند.

بعد از چهار دهه قانونگذاري، همه راه‌هاي رفتني را آزموده ايم و ما و دولت‌هايمان، به هيچ نتيجه موفقي در کاهش آلودگي هوا نرسيده‌ايم اکنون منتظر فاجعه لندن هستيم؟