وقتي نامه محمد موسوي خوييني ها، دبيرکل مجمع روحانيون مبارز به نجفي، شهردار تهران که در آن موسوي خوييني ها از مديريت جديد شهرداري خواست تا بدون پرداخت به ضعف هاي گذشته، تهراني آبادتر بسازد با حضور سيدحسن خميني، علي مطهري و سيدمحمود دعايي در مراسم قدرداني از زحمات 12 ساله قاليباف در کسوت شهرداري تهران، مورد بايکوت شديد اصلاح طلبان قرار گرفت، مي شد حدس زد که در عصر جديد، ميدان دادن دوباره به سابقون شهرداري، خلافي سنگين به شمار مي رود.

شهردار تهران اما به اين خلاف سنگين دست زد! نجفي در انتخاب همکارانش در شهرداري تهران، چنان پاي در ورطه محافظه کاري نهاد که انتقاد همه جانبه فعالين اصلاح طلب را متوجه خود ساخت. اصلاح طلبان بر اين باور بوده و هستند که نجفي با ترجيح مديران طيف رقيب بر نخبگان خودي، چندان بهايي به نيروهاي اصلاح طلب نداده و عملاً با اين اقدام، تغيير ملموس و محسوسي در بدنه مديران شهرداري ايجاد نکرده است.

واکنش نجفي در قبال اين ادعاها، سکوت يا توجيه شرايط بود؛ تا اينکه روز جمعه 12 آبان فرارسيد. نجفي در يادداشتي در سايت خبرآنلاين ضمن اعلام رضايتمندي مردم از مديريت قبلي شهرداري تهران تصريح کرد: «مصلحت شهر چيزي فراتر از تعلقات جناحي و گرايش‌هاي سياسي است. مصلحت شهر فقط به امروز محدود نمي‌شود بلکه به آينده نيز معطوف است.»

اين يادداشت، در حقيقت اعلام موضع صريح و بي پرده نجفي از تفکر و جهان بيني اش نسبت به مقوله «مديريت» و به طور اخص مديريت در شهرداري تهران بود. جهان بيني اي که در آن «استراتژي» بر «ايدئولوژي» تقدم دارد. هماني که محمد قوچاني، عضو شوراي مرکزي حزب کارگزاران - کارگزاراني که در ايام انتخاب شهردار تهران، پشت نجفي را گرفت - در مقاله روز يک شنبه 5 شهريور هفته نامه سازندگي روي آن تأکيد کرد.

قوچاني در بخشي از اين مقاله ضمن تأکيد روي اين گزاره که «جز با چپ نمي توان تحول آفريد و جز با راست نمي توان ثبات آفريد» نوشت: «بيرون از قواعد دموکراسي، افراد و ارکاني از قدرت وجود دارند که قدرت خود را از رابطه اکثريت و اقليت نمي گيرند.» قوچاني در شرايطي از نفي رابطه «اقليت» و «اکثريت» در روابط قدرت سخن مي گويد که اعضاي شوراي شهر تهران جور ديگري مي انديشند.

روز 14 آبان محمد عليخاني در صحن شوراي شهر تهران، با اشاره به يادداشت اخير نجفي در خبرآنلاين، شهردار تهران را متوجه رأي «اکثريت» مردم به ليست اميد در انتخابات امسال کرد و گفت: «جناب آقاي نجفي! مصلحت شهر را شهروندانش همان کساني که چهار تا شش ساعت در صف هاي طويل ايستادند و به تغيير رأي دادند، بهتر از هر کس ديگري تشخيص مي دهند.»

محمدجواد حق شناس، ديگر عضو شوراي شهر تهران هم در صحن اين شورا، با اشاره به رأي «اکثريت» مردم تهران به ليست اميد اظهار داشت: «انتظار مي‌رود در اين دوره وجه قالب انتخاب همکاران مربوط به اصلاح طلبان باشد چرا که مجموعه مديريت شهري تهران در دوره جديد امانتدار رأي اصلاح طلبان است و اين واقعيت را نمي‌توان ناديده گرفت.»

بايد به انتظار نشست و ديد در جدال ميان شهرداري و شوراي شهر تهران، در نهايت کدام نحله فکريِ اصلاح طلب، پيروز از ميدان بيرون خواهد آمد؛ استراتژي سالاراني نظير نجفي و در پس آن حزب کارگزاران که قدرت را در توان لابيگري با جريانات سياسي مختلف، فارغ از تعلقات سياسي شان تفسير مي کنند يا ايدئولوژي زدگاني که موضوعاتي نظير اقليت و اکثريت رأي، برايشان در اولويت قرار دارد.