يک دختربچه با موهاي روشن شانه نخورده، با لباس بافتني و شلوار گرم و صندل تابستاني، جلوي ويرانه هاي يک خانه ايستاده؛ جايي که تا قبل از زلزله کرمانشاه خانه شان بوده و حالا نيست. توي دست هايش يک کاغذ است با يک نوشته:«جا نداريم، کانکس مي خوايم!» خبرنگار جام جم آنلاين با دنبال کردن شماره تلفن روي کاغذ، به «مجتبي عزيزي»، پدر 29 ساله اين دختربچه مي رسدکه حالا براي رسيدن به کانکس دست به دامان انتشار تصوير دخترکوچکش در فضاي مجازي شده است. گفتگو با او را بخوانيد:

آقاي عزيزي اهل کدام روستا هستيد؟

روستاي «قره بلاغ اعظم» در چهارکيلومتري شهر سرپل ذهاب.

اين تصويري که در تلگرام منتشر شده متعلق به دختر شماست؟

بله اين عکس دخترم «نارين» است. خودم چند روز پيش از او انداختم.

چرا اين کار را کرديد؟

خانه ما بعد از زلزله خراب شده و قابل سکونت نيست، اما هنوز به ما کانکس نرسيده است.ما حتي چادر هم نداريم.

پس در اين مدت کجا زندگي مي کرديد؟

خودمان با ني چادر ساختيم. البته خودم که نه چون دستم در زلزله شکسته، خواهرم و دامادمان از روستاهاي اطراف اسلام آباد غرب آمدند براي ما اين چادر را درست کردند.

دخترتان چند سال دارد؟

نارين سه ساله است. يک دختر ديگر هم دارم؛ «الناز»، که پنج ساله است.

وقتي زلزله آمد چکار مي کرديد؟

من خواب بودم. يک دفعه با تکان هاي زمين بيدار شدم، بعد ديدم زنم بچه ها را بغل کرده و همينطوري جيغ مي کشد. کمک کردم از خانه بيرون بروند، اما موقعي که خودم داشتم بيرون مي رفتم، ديوار خراب شد و دستم شکست.

از روستاي شما کسي هم در زلزله جانش را از دست داد؟

بله 35 نفر کشته داديم. زخمي هم زياد داشتيم، من خودم بعد از يک ساعت تازه رسيدم بيمارستان سرپل ذهاب که ديدم آنجا هم خراب شده و مريض ها گوشه حياط خوابيده اند. آن موقع به من گفتند که تو فقط دستت شکسته و حالت خيلي بد نيست، نمي ميري. اينجا اولويت ما مريض هاي بدحال است. من را فرستادند اسلام آباد غرب. آنجا هم تا صبح داخل سالن بيمارستان بودم و درد مي کشيدم و مي گفتند که اتاق عمل خراب شده. بعد از آنجا هم من را فرستادند کرمانشاه و بالاخره بيمارستان امام حسين(ع) کرمانشاه من را پذيرش کرد.

چطور در اين مدت حتي يک چادر هم به شما نرسيده؟

اول اين را بگويم که مردم ايران خيلي خوب هستند خدا از همه آنها راضي باشد که اينقدر به ما کمک کردند اما مشکل اينجاست که توزيع اين کمک ها اصلاً خوب نيست، وقتي ماشين ها براي توزيع مي آيند دورش ازدحام مي شود من چون دستم شکسته نمي توانم جلو بروم به دليل همين هنوز چيزي به من نرسيده. الان هم اين عکس را براي اين منتشر کردم که يک خيّري به داد ما برسد، بچه هايم در سرماي اين شب هاي کرمانشاه مريض شده اند، چادرمان اصلاً گرم نيست. خواستم بگويم به داد ما برسيد. ما هم هموطن شما هستيم. اينجا در کرمانشاه هنوز خيلي ها چادر درست و حسابي و کانکس ندارند، ما را فراموش نکنيد.

روستاي شما چقدر جمعيت دارد؟

حدود 230 نفر.

چندتا کانکس تا الان در روستاي شما نصب شده؟

حدود 30 يا 40 تا؛ دقيق نمي دانم. چند تايي هم چادر هلال احمر داريم و بقيه چادرها هم از همين هايي است که خود اهالي با ني ساخته اند.