زخم معده یا «اولسر پپتیک» نوعی آسیب خوش‌خیم به مخاط و زیرمخاط دستگاه گوارش است که معمولاً بین ترشح اسید معده و این آسیب ارتباط وجود دارد ولی امروزه عامل اصلی این زخم‌ها را وجود و تکثیر باکتری هلیکوباکتر پیلوری می‌دانند که از راه‌های مختلفی از جمله آسیب به لایه محافظ مخاط معده موجب ایجاد زخم معده می‌شود.

درمان اصلی این بیماری یک درمان آنتی بیوتیکی است. زخم معده در مردان سیگاری، میانسال یا مسن، با گروه خونی O و پراسترس بیشتر دیده می‌شود.

زخم‌های معده با سرعت کمتری از زخم اثنی عشر التیام می‌یابند، بیشتر احتمال بدخیمی‌دارند و اغلب همراه با التهاب معده (گاستریت) هستند.

علایم بیماری درد ناحیه فوقانی شکم و سوزش سردل، سوء‌هاضمه و وجود خون در مدفوع است. معمولاً درد مدت کوتاهی پس از مصرف غذا یا در زمان گرسنگی ایجاد می‌شود. اکثر زخم‌ها کوچک هستند (با قطر کمتر از ۲ سانتیمتر). پراکندگی زخم‌های پپتیک معده معمولاً در آنتر (ابتدای معده) است.

عوارض زخم معده

براساس این گزارش، اگر زخم معده درمان نشود، می‌تواند به عوارض دیگری دامن بزند.

خونریزی داخلی: اگر خونریزی خفیف باشد، می‌تواند موجب ابتلا به کم‌خونی شود. اگر خونر‌یزی شدید باشد لازم است بیمار بستری شود یا به او خون تزریق شود. خونریزی شدید معده می‌تواند منجر به استفراغ‌ خونی یا سیاه، یا مدفوع خونی یا سیاه شود.

عفونت: زخم معده می‌تواند حفره‌ای در دیواره‌ معده یا روده‌ کوچک ایجاد کند و خطر ابتلا به عفونت حاد در حفره‌ شکمی‌را بالا ببرد.

انسداد مسیر بلع غذا: زخم معده می‌تواند منجر به ورم‌، التهاب یا زخم در مسیر ورود غذا به دستگاه گوارش و انسداد آن شود. انسداد مسیر بلع ممکن است باعث شود زود احساس سیری کنید، بالا بیاورید و وزنتان کاهش یابد.