روز تلخی بود روز نهم رقابت های المپیک.هرچند که مدال برنز سعید عبدولی مرهمی بود بر زخم های ناکامی کشتی فرنگی اما شکست حمید سوریان و به قول خودش«بد باختن» در المپیک بعید است از خاطر کسی برود.سوریانی که آنقدر افتخار دارد و آنقدر مدال گرفته که خیلی ها رویشان نمی شود انتقاد کنند!

این بار شرایط خیلی فرق داشت.حمید از قبل هم نباید در المپیک شرکت می کرد! وقتی در انتخابی مقابل همین حریف ژاپنی اش شکست خورد نظر خیلی ها همین بود؛«اجازه بدهیم سعید عبدولی برود.او جوان است و آینده دار.سعید هم می تواند حمیدی دیگر شود.»

اما حرف بنا یک چیز بود؛سوریان می تواند.خودش را پیدا می کند، که البته نکرد. چه اگر اینطور بود با اولین شکست به هم نمی ریخت.با اولین شکست آوار دنیا روی سرش خراب نمی شد وبا اولین شکست مدال المپیک را از دست نمی داد.با این حال روز خوبی نه برای کشتی فرنگی بود و نه برای کاروان ایران.