رکودی که سال گذشته دامن همه صنایع را به ویژه صنایعی که با کالای مصرفی پرهزینه مانند خودرو در ارتباط هستند گرفت، بیش از پیش این افسوس را در ذهن صاحبان صنایع پررنگ کرد که ای کاش لیزینگ ها نقشی پررنگ تر در بازار ایفا می کردند؛ سازوکاری که به اعتقاد کارشناسان پا گرفتن آن موجب دو برابر شدن فروش خودرو در بازار و به دنبال آن رشد تولید و اقتصاد می شود.

دولت سال گذشته برای خالی کردن پارکینگ های خودروسازان و جلوگیری از تعطیلی خطوط تولید خودرو، اقدام به برقراری طرح تحریک تقاضا با وام 25 میلیون تومانی کرد. اما چند بار دیگر دولت توان و بودجه چنین حمایتی را دارد؟ راهکاری که سال هاست کشورهای توسعه یافته برای حفظ تقاضا و در پی آن چرخش چرخ های تولید در پیش گرفته اند، فروش کالاهایی نظیر خودرو از طریق لیزینگ است. اما لیزینگ نه به مفهوم فروش قسطی که در ایران رواج دارد.

چرا لیزینگ در ایران موفق نیست؟

با اینکه لیزینگ یکی از بهترین راه های تحریک تقاضا بوده، اما هیچگاه به مفهوم واقعی در ایران اجرایی نشده و موفق هم نبوده است. اعتماد کم افکارعمومی به پلیزینگ ها از یک سو و ساختار قانونی و اقتصادی کشور از سوی دیگر مانع از پا گرفتن لیزینگ ها شده است.

یک کارشناس صنعت خودرو در پاسخ به اینکه چرا هیچگاه لیزینگ ها در صنعت خودرو موفق عمل نکرده اند، اظهار داشت: در حدود 40 سال است که ما تورم دورقمی را تجربه می کنیم و تازه یکسال است که تورم یک رقمی داریم. وقتی تورم در کشور وجود دارد، موضوع تملک برای خریدار بسیار جذاب است، زیرا اگر شما با پرداخت ماهانه صاحب یک کالا نشوید، ممکن است چند سال بعد توانایی خرید آن کالا را داشته باشید. این موضوع مانع از آن شده که فرآیند فروش خودرو از طریق لیزینگ در کشور پا بگیرد. فرید زاوه افزود: دلیل دیگر این است که نیروی انتظامی چنین مالکیتی را به رسمیت نمی شناسد و قوانین بانک مرکزی و اداره مالیات هم اجازه ایجاد لیزینگ های واقعی را نمی دهند. مجموعه این فرآیند موجب شده لیزینگ در ایران به فروش اقساطی تبدیل شود که در فروش اقساطی کلاهبرداری اتفاق می افتد.

به اعتقاد کارشناسان، لیزینگ یکی از بهترین راه های تحریک تقاضا در بازار و به ویژه در حوزه کالاهایی نظیر خودرو است. به گفته زاوه، پاگرفتن لیزینگ ها موجب دوبرابر شدن تقاضا و در نتیجه دو برابر شدن تولید خودروسازان می شود، اتفاقی که می تواند رشد اقتصادی چشمگیری را رقم بزند.