به گزارش عصر ایران، در پی انتشار فایل صوتی آیت ا... منتظری شاهد چند گونه برخورد بودیم: از کسانی چون آقای محمد علی انصاری که واکنشی بیشتر احساسی نشان دادند تا حجت الاسلام علی رازینی که به شرح ماوقع پرداخت.

بعضی نیز سکوت را ترجیح دادند. موضع دسته اخیر اما سوژه رادیکال هایی شد که می خواستند از این فرصت بهره مضاعف ببرند و هم رابطه خدشه دار شده خود با یادگار امام(ره) بخاطر انتخابات خبرگان را ترمیم کنند و هم میان او و طیفی که دستکم به لحاظ فکری به آن بیشتر نزدیک است فاصله اندازند. یا بهانه ای سازند تا این بار از منظری دیگر سرزنش کنند.

هاشمی رفسنجانی اما از زاویه دیگری به موضوع نگریسته چون احساس کرده کسانی و محافلی برآنند از این نمد کلاهی بدوزند و میان سید حسن خمینی و خانواده امام(ره)از یک طرف و دوستان مرحوم حاج احمد فاصله بیندازند.

در پاره ای تحلیل ها بخشی از افول جناح چپ سنتی به جز رحلت امام خمینی(ره) ناشی از فقدان حاج سید احمد خمینی دانسته شده است. از این رو به فایل صوتی بحث بر انگیز به مثابه فرصتی برای فاصله اندازی نگریسته می شود.

هاشمی اما به صحنه آمده تا این خط را کور کند و از یادگار امام(ره) هم با لفظ «آیت ا...» یاد کرده است. او ترجیح داده به جای پرداختن به موضوعی که خود در مرکزیت و محوریت آن قرار نداشته و نیز جلسه ای که در آن حاضر نبوده موضوع را از زاویه ای فراتر تحلیل کند. از یک طرف سیر مسیری را که به رهبری حضرت آیت ا... خامنه ای انجامیده نقل کرده و از جانب دیگر اجازه نداده این انگاره شکل گیرد که رابطه قبلی هاشمی و دوستان با سید حسن فروکاسته است.

به عبارت روشن تر هاشمی نمی خواهد از فایل صوتی، آبی برای کسانی گرم شود که در زمستان 94 از اینکه سید حسن امکان حضور در انتخابات مجلس خبرگان رهبری را نیافت خرسند بودند و در تابستان 95 از درِ دلسوزی واردشده اند...