نصف جهان: بازديد از گرمابه هاي تاريخي، گشت و گذاري در تاريخ و فرهنگ يک شهر است و در ميان اين جاذبه هاي تاريخي در اصفهان، حمام شيخ بهايي يکي از شاخص ترين آنهاست که از عصر صفويه به يادگار مانده است. حمام شيخ بهايي در خيابان عبدالرزاق واقع است و اگرچه از آمد و شدهاي قديم براي رفتن به اين گرمابه خبري نيست اما اين حمام تاريخي هنوز هم يکي از بناهايي است که درست در فاصله ميان مسجد جامع و هارونيه در بازار کهنه و نزديکي بقعه معروف به «درب امام» جايگاه ويژه اي دارد. چندسالي است که خبر از موزه شدن اين بناي تاريخي داده مي شود؛ همچنين سال گذشته خبر دادند حمام با يک کاربري فرهنگي، به نوعي موزه معرفي شيخ بهايي و آثار وي تبديل مي شود. درست از سال 86مرمت گرمخانه زير نظر سازمان ميراث فرهنگي در حال انجام است با اين همه بخشي از مرمت آن توسط اداره‌کل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان اصفهان انجام شده و موضوع مرمت کامل و همچنين تغيير کاربري آن براي سال 97 در دستور کار اين اداره‌ قرارگرفته است. مديرکل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان مي گويد: مرمت اين حمام را در برنامه‌ريزي‌هاي امسال قرار داده‌ايم و اميدواريم بودجه خوب و مناسبي در راستاي تکميل مرمت و احياي حمام شيخ بهايي در سال جاري اخذ کنيم. فريدون اللهياري در ارتباط با امکان بازسازي بخش‌هاي قديمي حمام مانند بخش‌هايي که با سيستم لوله‌کشي خاص و توسط شمع، گرماي لازم براي حمام را فراهم مي‌ساخته است نيز ابراز کرد: اين حمام در گذر زمان آسيب بسياري ديده است چراکه با 400 سال فعاليت مداوم تا 30 سال پيش نيز مورد استفاده عموم مردم بوده و بر اين اساس در طول دوران‌هاي مختلف بخش‌هاي زايد و زيادي به آن الحاق شده است. او ادامه مي دهد: استفاده از اين سيستم گرمايشي حداقل در 100 سال پيش از ميان رفته و حمام کاملاً تغيير شکل يافته است اما اميدواريم در مرحله دوم مرمت به بخش اصلي و سيستم طراحي شده توسط شيخ‌بهايي براي اين حمام دست پيدا کنيم. اين در حالي است که مردم اصفهان از ديرباز عقيده داشته‌اند که گُلْخَن (آتشخانه) اين گرمابه را شيخ بهايي چنان ساخته که با شمعي گرم مي‌شد و در زير پاتيل گُلْخَن، فضاي تهي تعبيه کرده و شمعي افروخته در ميان آن گذاشته و آن فضا را بسته بود و شمع تا مدتهاي مديد همچنان مي‌سوخت و آب حمام بدان وسيله گرم مي‌شد. حمام شيخ بهايي مربوط به دوره صفوي است و اين اثر در تاريخ 29 تير 1377 با شماره ثبت 2063 به‌عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده‌است.