مهر: ایستگاه بین المللی فضایی به عنوان بزرگ ترین همکاری علمی جهان که از سوی آمریکا، روسیه، اتحادیه اروپا و ژاپن مدیریت می شود، در سال های طولانی فعالیت خود میزبان 225 فضانورد از جمله یک بانوی ایرانی با مدت حضور تا شش ماه بوده است.

مدتی پس از ارسال قطعات تفکیکی ایستگاه بین المللی از سوی روسیه و آمریکا، هفتم دسامبر سال 1998 شاتل این کشور راهی فضا شد و پس از سه روز نیز فضانوردان اعزامی زندگی طولانی مدت را براساس تجربه ایستگاه میر آغاز کردند.

ایستگاه فضایی میر که فوریه 1986 از سوی شوروی به فضا فرستاده شده بود و پس از فروپاشی سال 1991 نیز از آن استفاده می شد به علت بروز برخی نواقص از جمله قطع ارتباط با زمین، گمشدگی موقتی و نیاز به فناوری های نوین پس از 4594 روز کار در ژوئن سال 2000 نابود شد.

اکنون آمریکا در ایستگاه فضایی بین المللی با هفت سهم بیشترین سرمایه گذاری را انجام داده است، روسیه نیز با پنج سهم در جایگاه دوم قرار دارد و سپس ژاپن و اتحادیه اروپا هر کدام یک سهم در اختیار دارند.

تاکنون 142 فضانورد از آمریکا از جمله پنج گردشگر که 27 نفر آنان زن بوده اند، 47 روسی، ژاپن و اتحادیه اروپا نیز هر کدام هفت فضانورد به ایستگاه فضایی بین المللی اعزام کرده اند.

براساس توافق صورت گرفته در این جمع همچنین فضانوردانی از کشورهای غیر شریک از جمله ایران (انوشه انصاری)، مالزی، کره جنوبی، برزیل، آفریقای جنوبی و قزاقستان در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت داشته اند.

ایستگاه فضایی بین المللی که از 14 بخش تشکیل شده تمامی انرژی مورد نیاز خود را از تابش خورشید تامین می کند.

این مرکز فضایی با 417،286 تن وزن، 27،4 متر ارتفاع، طول 109 و عرض 51 متری در فاصله 337 تا 430 کیلومتری زمین حرکت می کند و جابه جایی های اصلی نیز با استفاده از متصل شدن دستگاه های موجود در موشک ها (بکسل فضایی) و انتقال ایستگاه به جای تعیین شده صورت می گیرد.

فعالیت های این ایستگاه که ویژه انجام پیشرفته ترین تحقیقات در حوزه های مختلف مرتبط با فضا است، با همکاری مراکز هدایت پروازهای فضایی روسیه در مسکو، لیندون جانسون آمریکا در هیوستون، یوکوبا در ژاپن و آژانس فضایی اروپا در اوبر فافنهوفن آلمان اداره می شود.

پیشرفته ترین تجهیزات و نرم افزارها همزمان با نوآوری ها در ایستگاه فضایی بین المللی به وِیژه در بخش تبادل اطلاعات و انجام تحقیقات استفاده می شود.

از سوی دیگر، انفجار شاتل کلمبیا در فوریه سال 2003 هنگام فرود که به کشته شدن هفت فضانورد آن منجر شد، آمریکا را واداشت، تمامی برنامه های خود را در این حوزه تا رسیدن به ایمنی قطعی متوقف کند که سبب شد، روسیه به عنوان تنها دارنده زیرساخت های اعزام فضانورد و بازگرداندن آنها، این مسئولیت را به صورت انحصاری انجام دهد.

آخرین اقدام در این زمینه صورت گرفت که محفظه ویژه فضاپیمای روسی سایوز در منطقه پیش بینی شده قزاقستان فرود آمد و آلکسی اوچینین و اولگ اسکرپیچ روسی همراه جفری ویلیامز آمریکایی پس از حدود پنج ماه اقامت فضایی از آن خارج شدند و اکنون نیز سه فضانورد از روسیه، آمریکا و ژاپن در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت دارند.

ماموریت فضا نوردان اعزامی به ایستگاه فضای بین المللی انجام آزمایش ها و تجربه زندگی در فضا است که زمینه تحقیقات گسترده تر را فراهم خواهد کرد.