نصف جهان: زیبا بروفه، یکی از بازیگران شناخته شده سینما و تلویزیون است که در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ به شهرت زیادی دست یافت اما در سال‌های بعد دچار حواشی شد. بروفه با ایفای نقش در فیلم «شب روباه» به کارگردانی همایون اسعدیان، وارد حرفه بازیگری شد. او با بازی در سریال «مجید دلبندم» به شهرت فراوانی رسید و پس از چند فیلم و سریال ناگهان حضورش در بازیگری بسیار کم شد. روزنامه «صبح نو» با زیبا بروفه به منظور صحبت درباره حواشی گذشته‌اش گفتگویی انجام داده‌ است که بخشی از اظهارات او را در ادامه می‌خوانید.

«من در دوره‌ای همزمان سه فیلم سینمایی روی پرده سینما‌ها داشتم. اما در اوج فعالیتم ممنوع کار شدم. به دلیل انتشار بخش‌هایی از فیلم عروسی‌ام این اتفاق افتاد. در آن زمان به ندرت موبایل وجود داشت و حتی آنهایی هم که داشتند تحویل گرفتیم. در زمان ازدواجم کسی مرا نمی‌شناخت. آن فیلم هم شامل ده دقیقه تصویری بود که در هارد رایانه دوستمان جا مانده بود و با دسترسی به آن ده دقیقه این اتفاق افتاد. من یکی از نخستین قربانیان انتشار تصاویر خصوصی در کشور هستم. تنها دلیل دوری‌ام از بازیگری همین موضوع بود. وقتی چهار سال انواع پروژه‌ها را به شما پیشنهاد بدهند و شما بگویی کار نمی‌کنم طبیعی است که به مرور کمرنگ می‌شوی. به من رسماً گفته بودند اجازه کار ندارم. من نخستین نفری بودم که این حادثه برایم رخ داد و اگر امروز این مشکل برای کسی به وجود بیاید مطمئن باشید ممنوع کارش نمی‌کنند. بعد از من برای دیگران مواردی رخ داد که صرفاً با یک تذکر حل شد. برای من این اتفاق زمانی افتاد که سنم کم بود و واقعاً ترسیدم. در روحیه من تأثیر بدی گذاشت. بعد از این حادثه من دیگر پایم را در هیچ مهمانی نگذاشتم. آنقدر برایم حساس شده بود که هیچ مراسمی نمی‌رفتم و فقط هدیه‌ام را برایشان ارسال می‌کردم. چهار سال را مطلقاً اجازه کار نداشتم و چهار سال بعد را به صورت مشروط یعنی صرفاً بازی در نقش‌های دو و سه اجازه داشتم که خودم نخواستم انجام دهم. بعد از آن دیگر حال خوشی برای ادامه بازیگری نداشتم. در مقطعی گفتند بیا برنامه تلویزیونی را اجرا کن و ما هم ممنوع کاری ات را برطرف می‌کنیم، اما من گفتم علاقه‌ای به این کار ندارم، چون مجری نیستم. راستش دیگر دل و جان کار کردن نداشتم. گاهی به من نقش‌های دست چندم پیشنهاد می‌شد و همین باعث می‌شد به من بر بخورد! به همین دلیل قبول نمی‌کردم. در اکران‌های خصوصی شرکت نمی‌کردم و مصاحبه نمی‌کردم. اصلاً انگار با خودم لج کرده بودم. البته تأثیر بسیار خوبی هم این مسائل در زندگی شخصی‌ام گذاشت و این بود که یک روحیه مقاوم به من داده شد؛ شبیه یک پوست انداختن.»