نصف جهان: «چون تا سال 1399 به هنرمندان وقت داده ايم و وقت گالرى پر است لطفاً تا اطلاع ثانوى درخواست وقت نمايشگاه نكنيد.»

این پیامی است که بعد از انتخاب گزینه «تقاضا برای برگزاری نمایشگاه» در سایت اینترنتی «گالری گلستان» نمایش داده می شود. یعنی اگر شما هنرمند هستید و تصمیم دارید آثارتان را در گالری گلستان که یکی از مهمترین گالری های کشور و معروف ترین گالری در تهران است به نمایش بگذارید، باید تا دو سال دیگر صبر کنید چون تمام نوبت های گالری از پیش رزرو شده است!

این هم فقط یک سیاست تبلیغاتی نیست بلکه آن چیزی که این روزها در گالری گلستان می گذرد، مؤید واقعی بودن سیاست های گالری است.

یک پایگاه اطلاع رسانی تخصصی در حوزه هنر نوشته که در گالری گلستان جای سوزن انداختن نیست و کار به جایی رسیده که ترافیک در محله ای که نمایشگاه در آن واقع شده به شدت افزایش پیدا کرده است. جالب آنکه بازدیدکنندگان آثار هنری به نمایش درآمده فقط هم به دیدن راضی نمی شوند بلکه پول های میلیونی در گالری گلستان رد و بدل می شود. همه این اتفاقات هم به این دلیل است که بیست و ششمین دوره رویداد تابستانی «صد اثر، صد هنرمند» با ارائه آثاری از ۱۸۲ هنرمند از عصر جمعه دوازدهم مرداد ماه در این گالری آغاز شده است و استقبال از آن به حدی بوده که در همان چهار روز اول نمایشگاه، 64 اثر به ارزش ۳۱۳ میلیون تومان فروخته شده است. امسال بازه قیمت آثار از۳۰۰ هزارتومان تا ۸۵ میلیون تومان در نظر گرفته شده است. «صد اثر، صد هنرمند» قدیمی ترین نمایشگاه تجسمی در بخش خصوصی است که مرداد ماه ۱۳۷۱ توسط لیلی گلستان بنیانگذاری شد.

اما چرا این استقبال فوق العاده فقط در گالری گلستان به چشم می خورد در حالی که سایر گالری های کشور هم بعضاً از این نمایشگاه ها برگزار می کنند اما خبر چندانی از رونق در آنها نیست؟ برای پاسخ این سئوال باید به سابقه گالری و گالری دار با هم پرداخت.

دختری مستقل، پدری مشهور

لیلی گلستان، فرزند ابراهیم گلستان از غول های فرهنگی دهه 40 است. همین یک نسبت کافی است تا شهرت پدر به فرزند هم برسد اما نکته اینجاست که لیلی گلستان سال های سال است از زیر سایه پدرش بیرون آمده و شخصیت مستقلی پیدا کرده است. خودش می گوید ابراهیم گلستان نه درباره او و نه درباره برادرش کاوه، هیچ کار خاصی انجام نداده است: «پدرم هرگز برایم پارتی‌بازی نکرد، هرگز مرا به جایی معرفی نکرد درحالی که همه این کارها را می‌توانست درباره من و کاوه بکند. گذاشت روی پای خودمان بایستیم. زمانی که به یک رفاه نسبی رسیده بودیم و من حدوداً 18سالم بود پدرم گفت من به تو یک سقفی برای زندگی می‌دهم و غذایی هم پخته می‌شود که می‌توانی بخوری اما پول تو جیبی‌ات را خودت تأمین کن. بنابراین من خیلی زود کارکردن و پول درآوردن را تجربه کردم. بسیار هم لذتبخش بود. هرگز ناراحتی‌هم نکشیدم چون آدم زیاده‌خواه و جاه‌طلبی نبودم.»

بعدها لیلی گلستان با اولین ترجمه هایش به طور کامل از سایه سنگین پدر بیرون آمد و در همان دهه اول بعد از انقلاب، با راه اندازی گالری گلستان به شهرت فراوانی رسید. این گالری همان خانه ای است که ابراهیم گلستان روزگاری آن را برای فروغ فرخزاد خریده بود.

اصفهانی های رکوردشکن

وضعیت این روزهای گالری گلستان بسیار مناسب است آن هم در شرایطی که اوضاع اقتصادی کشور اصلاً مساعد نیست. یک خبرنگار درباره نمایشگاه «صد اثر، صد هنرمند» نوشته: «آثار فروخته شده تند تند از روی دیوار برداشته و برای مجموعه‌داران و علاقه‌مندان پیچیده می‌شود. بلافاصله از گالری با هنرمند تماس می‌گیرند و می‌گویند جای تابلویش بر دیوار خالی شده و لازم است فردا صبح یک اثر دیگر به گالری ارسال کند.»

لیلی گلستان هم به قول خودش از این اتفاق سورپرایز شده است. او می گوید: «با توجه به شرایط اقتصادی واقعاً امید چندانی نداشتم، اما این شهر بسیار عجیب است و ما فروش خیلی خوبی داشتیم که خود ما را متعجب و خوشحال کرد. خبر خوب این است که گویا مردم از راه خرید اثر هنری پس‌انداز می کنند.»

اما نکته جالب تر در رد و بدل کردن های میلیونی پول در گالری گلستان، به نقش هنرمندان شهرستانی و مشخصاً اصفهانی ها بر می گردد. گلستان در این باره هم می گوید: «خوشحالم که جوان‌ها خوب فروختند. حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد جوان‌ها امسال از شهر اصفهان در نمایشگاه شرکت کردند. آثارشان فوق‌العاده است. خیلی خوشحالم که هنرمندان شهرستانی دارند خودشان را معرفی می‌کنند و موفق هم هستند.»

چنان که گفته می شود، تا کنون آثار حداقل 11 هنرمند جوان اصفهانی در نمایشگاه به فروش رفته که آمار فوق العاده ای برای استان ما به حساب می آید. نباید فراموش کرد که رویداد «صد اثر، صد هنرمند» حالا برای خودش یک جشنواره درست و حسابی و معتبر شده که در معتبرترین گالری هم برپا می شود. به همین علت است که ارزش فروش آثار در آن بسیار زیاد است و طبیعی است وقتی اصفهانی ها به رکورد تازه ای در این نمایشگاه دست پیدا می کنند، خبر این رکوردشکنی هم در عالم هنرهای تجسمی ایران با اهمیت تلقی می شود.