نصف جهان: «از آدما الگو نسازين،آدما آدمن اشتباه مي کنن گاهي باب ميل شما رفتار نمي کنن واين نشونه بد بودنشون نيست.»

اين بخش از متن بالا بلند گلايه‌هاي آزاده نامداري در اينستاگرامش، انسان را به ياد جنجال سفرش به سوييس مي‌اندازد. هرچند قبل از آن سفر هم اين مجري کم حاشيه نداشت؛ از ازدواجش با فرزاد حسني و طلاقشان و بعد هم ازدواجش با سجاد عبادي، پسر رحيم عبادي و فريده ماشيني (رئيس کميسيون زنان جبهه مشارکت) و در آخر هم آن سفرش!

الان يکسالي از ماجراي پر حاشيه آزاده نامداري و هجوم کنايه‌ها و حرف و حديث‌ها مي‌گذرد اما انگار حاشيه‌ها و نيش و کنايه‌ها دست بردار اين مجري نيستند. ماه رمضان امسال بود که جمعي از بازيگران و هنرمندان در پي يک اقدام هماهنگ و مشترک و نمادين در شبکه هاي اجتماعي، دعوت افطاري رئيس جمهور را تحريم و اکثر آنها يک متن مشترک را در شبکه هاي اجتماعي منتشر کردند. در همين راستا دعواي لفظي بين آزاده نامداري و پرستو صالحي بر سر افطاري روحاني به وجود آمد و يکسري از بازيگرها به حمايت از پرستو صالحي در آمدند و حسابي به نامداري تاختند: «در تاريخ تلويزيون ايران شما به عنوان نماد ريا و تزويريد»، «چهره شاداب ولبخند رضايت وشغل مطمئن وسفرخارج و حمايت حيرت انگيز...» .

حالا بعد از گذشت ماه‌ها، او جوري گلايه مي‌کند که انگار دارد جواب تک تک «دوستان» را مي‌دهد: «عزيزان من! چه جرياني پشت ماجراهاي اين سال هاي من بود بماند چون قصد اسم بردن ازکسي رو ندارم، مطمئن باشيد اگر وصل بودم به جايي همه چيز چنان لاپوشوني مي شد که آب از آب تکون نخوره، مي دونين چقدر ازاين اتفاقا زير سبيلي رد مي شه؟ اما جريان که مي گم همينه خراب کردن يکي، بردن آبروش به هر قيمتي، بگذريم گناهان من بمونه بين "من وخدا"من با [...] لب دريا نبودم ياتو ديسکو، من با بچه شيرخواره جايي بودم که حس مي کردم کسي دور و برم نيست اينکه يکي بادوربين شکاري تو قلب غربت... [شکلک غمگين با قطره‌اي روي سر] چقدر همکاران خانومم عليه من مصاحبه کردن گويي پاک وطاهرن [شکلک خنده] اما گاهي سکوت سزاي سبک سري است.

پ. ن: باهمه اين تفاسيراصلاً قصدم دفاع ازخودم نيست، فقط اگه دلي رو آزردم ببخشيد، ببخشيد، ببخشيداين شمايين که برام مهميد فقط شما، ازکسي نمي ترسم جز خدا، خيلي چيزهارو نمي دونيد که نمي شه گفت، اما من واقعاً دوستون دارم وآدم بي تفاوتي نيستم.»

اوايل مرداد ماه سال گذشته فيلم و عکس‌هايي از آزاده نامداري در شبکه‌هاي اجتماعي منتشر شد که او را در حالي که پوشش مناسبي نداشت نشان مي داد. وي در يک مکان عمومي (پارک) در شهري در سوييس و در حال آرام‌کردن دخترش بود. انتشار اين تصاوير بازتاب گسترده‌اي در فضاي مجازي داشت. اين حرکت نامداري باعث شد که برخي او را در شبکه‌هاي اجتماعي به رياکاري متهم کنند چرا که او در مصاحبه اي با روزنامه «وطن امروز» در رابطه با چادري بودنش گفته بود: «خدا را شکر که در تلويزيون کار مي‌کنم و چادري هستم. خدا را شکر که وقتي روي آنتن مي‌رفتم آدم چادري بودم. خيلي از اوقات احساس امنيت داشتم و احساس حرمت داشتم، همه اينها برکاتي است که چادر به من داده و من به آن مديونم، خيلي برکات به من داده است.»

برخي انتشار اين تصاوير را «نقض حريم خصوصي»، «غيراخلاقي» و «غيرقانوني» دانستند. حتي همان روزها برخي اين حرکت نامداري را سناريويي مي‌دانستند براي آنکه بتواند پناهندگي بگيرد. هرچند که او همان روز در يک پيام ويدئويي به انتشار فيلم و عکسش در شبکه‌هاي مجازي واکنش نشان داد و گفت که در کنار محارم خود در يک محيط سرسبز نشسته بوده و امکان دارد به‌صورت ناگهاني روسري از سرش افتاده باشد و نمي‌داند آن فردي که اين تصاوير را از وي گرفته با چه قصد و نيتي اين کار را انجام داده است. اما فرداي آن روز روزنامه‌هاي سوييس نيز عکس‌هاي آزاده نامداري را منتشر کردند.

با گذشت اين همه مدت انگار نيش و کنايه ها تمامي ندارند و او را خسته کرده و اينطور که از پست آخرش دستگيرمان مي‌شود، از صدا و سيما هم خداحافظي کرده است: «خواستم بنويسم رفقا، شک کردم در رفيق بودنمون، راستش باخودم اين روزا فکر مي کنم زندگي هرچيز قشنگي داشت به من هديه داد تا همين سي وسه چهار سالگي،ازکارم لذت بردم،عاشق شدم،حس باشکوه مادري رو تجربه کردم،ازاين به بعد فکر کنم با خاطرات گذشتم زندگي کنم و با گندم... خلاصه کنم سيزده چهارده سال با تلويزيون کار کردم باعشق، نه کارمندبودم نه رابطه اي داشتم نه کسي به طور ويژه هوامو داشت، لطفاً از من تصوير همون دختري رو به ذهن بسپاريد که ساده بود، لبخندعميق مي زد وتند تندصحبت مي کرد. ازخدا هم دلگيرم مي دونست من کي ام، چي کارم، اما رهام کرد تو دهن گرگا...خدايي که عاشقش بودم انگار عاشقم نبود.»