جعفر گودرزی منتقد سینما طی یادداشتی کوتاه به نقد و بررسی فیلم سینمایی «ماهورا» به کارگردانی حمید زرگرنژاد پرداخت که در سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارد.

به گزارش مهر، در این یادداشت چنین آمده است:

«ماهورا» تلاش دارد روایتگر فیلمی عاشقانه در بستر جنگ باشد اما به دلیل تعدد خطوط فرعی در فیلمنامه، پیوستگی و انسجام لازم در آن دیده نمی شود و به دلیل همین گسست مهمترین سکانس یعنی سکانس پایانی و کشف اجساد شوکی را به مخاطب وارد نمی کند.

فیلم شروع خوبی دارد اما رفته رفته توان و نفسش کم می شود و به تعبیر بهتر هر چه شخصیت های بیشتری وارد قصه می شود دیالوگ ها ضعیف تر و مخاطب بیشتر گیج می شود و طبیعی است وقتی شناخت و شناسنامه درستی از شخصیت ها به مخاطب داده نشود همذات پنداری صورت نمی گیرد و احساسی هم برانگیخته نمی شود.

فیلم اگر یک خط اصلی و محوری داشت و پرداخت و تلاش در آن راستا متمرکز می شد قطعا فیلمی تاثیرگذار و قابل قبول می شد.

فیلم را از نیمه دوم بیشتر اتفاقات و حوادث پیش می برد. شخصیت خلبان و سروان نیروی ویژه و تکاور معلق، بدون پرداخت و حضورشان به عنوان عواملی برای پیشبرد قصه محکم و پذیرفتنی نیست و همین مسائل و خرده داستان ها و شخصیت های کم مایه است که اثر را بی رمق کرده است.

«ماهورا» می توانست فیلم خوبی باشد اما متاسفانه به هدر رفته است.»