رضا مقصودی در ارتباط با ساخت فیلم جدیدش گفت:‌ هنوز تصمیم قطعی نگرفتم که بعد از ساخت فیلم سینمایی «خجالت نکش» چه کار کنم و چه فیلمی بسازم. پیشنهاد‌های مختلفی وجود داشته است که مشغول بررسی آنها هستم. بازخوردها درباره فیلمم در جشنواره بد نبود و به نظرم برای شروع می‌تواند خوب هم باشد.

به گزارش فارس، وی در ادامه اظهار کرد: احمد مهران‌فر برای این نقش در «خجالت نکش» بسیار زحمت کشید چرا که باید ریسک می‌کرد و نقشی که 20 سال از خودش بزرگ‌تر بود را ایفا می‌کرد کاری که شاید هر بازیگری مشتاق نباشد آن را انجام دهد. در سینمای ایران افراد کمی بودند که این کار را انجام دادند و موفق بودند مانند پرویز فنی‌زاده که در 36 سالگی نقش یک پیرمرد را در سریال «دایی جان ناپلئون» را بازی کرد که این نکته باعث شد انگیزه بسیار بالایی داشته باشد و کارش را به درستی انجام داد.

مقصودی که با ساخت فیلم کمدی «خجالت نکش» وارد دنیای کارگردانی شد درباره اشباع شدن سینمای ایران از ساخت آثار کمدی و تمایل خودش به این بخش گفت: خودم واقعا تمایل ندارم که به سمت ساخت فیلم کمدی بروم چرا که طی این مدت بازار این نوع فیلم اشباع شده است. اما چرا به یکباره سینمای ما پر از فیلم‌های کمدی می‌شود؟! خب طبعا یکی از دلایلش استقبال مردم از این نوع فیلم‌ها است. ما جذابیت را تنها در فیلم‌های کمدی دیده‌ایم. این نشان می‌دهد که ما این توانایی را نداریم که جذابیت مورد دلخواه مخاطب را در سایر فیلم‌ها به نمایش بگذاریم و به اجرا در بیاوریم.

او گفت: فیلم‌های کمدی بازارش نزد مردم است اما فیلم‌های اجتماعی خیلی اینطور نیست. اولویت فیلم‌های اجتماعی جشنوارهی داخلی و بین‌المللی است اگر دقت کنید در داخل هم جشنواره‌ها از آثار اجتماعی همواره استقبال کرده‌اند. البته فیلم‌های اجتماعی هم بوده‌اند که مورد استقبال قرار گرفته‌اند اما تعدادشان کم است.

دقت کنید که ما در سینمای مان ژانر عشقی، وحشت، ملودرام پلیسی و ... نداریم. هر کسی ملودرام می‌سازد به آن چپ‌چپ نگاه می‌کنند، در صورتی که سینمای هند که در دنیا بسیار هم پر مخاطب است، فیلم‌های ملودرام عشقی می‌سازد. مشکل ما است، که بلد نیستیم ژانرهای دیگر را به صورت جذاب کار کنیم.

«خجالت نکش» گفت: به من می‌گفتند که تو یک عمر فیلمنامه نوشتی حالا فیلمی که خودت کار می‌کنی بسیار مهم است که چه فیلمنامه‌ای دارد. همین ترس باعث کند شدن می‌شود اما استدلال غلط را کنار گذاشتم و ترس ها را ندید گرفتم و اولین فیلمم را ساختم. همین فیلم ساده «خجالت نکش» در لحظه‌هایی که کمدی‌اش افت می‌کند اما قصه در آن ادامه دارد و این نکته‌ای است که باید به آن دقت شود. البته فراموش نکنیم که استقبال از فیلمها به سواد عمومی و فرهنگی جامعه هم مرتبط است. سطح سواد و آگاهی در انتخاب فیلم‌ها نیز می‌تواند موثر عمل کند. بده بستان بین اثر و مردم درست اتفاق نیفتاده است.