نصف جهان: رئيس اداره طرح هاي توسعه شهري و معماري اداره کل راه و شهرسازي اصفهان گفت: استان به دليل واقع شدن در اقليم خشک و نيمه خشک دچار و وقوع بارش هاي شديد و رگباري، به شدت در معرض خطر هجوم روان آب ها و سيلاب هاست.

علي هنردان در گفتگو با «ايرنا» با اشاره به استقرار بيشتر شهرهاي استان در کنار رودها و حوضه‌ هاي آبريز افزود: دو اشتباه رايج شهرسازي باعث شده شهرهاي استان دفاع پذيري پاييني در مقابل سيلاب ها داشته باشند.

وي اشتباه نخست در شهرسازي را مربوط به ساخت و توسعه شهرها در حاشيه رودخانه ‌ها از جمله رودخانه زاينده رود دانست و اظهار کرد: دليل عمده اين اقدام سهولت عمليات ساختماني در نواحي مسطح مجاور کنار رودها و رودخانه ها و ارزش افزوده ناشي از تغييرکاربري اراضي کشاورزي همچنين دسترسي به آب و برخورداري از منظر طبيعي رودخانه بوده است.

اين استاد دانشگاه بيان کرد: البته اين اقدام مسبوق به گذشته شهرهاي تاريخي استان نبوده و بر اساس اسناد، در گذشته همواره شاهد حفظ حريم و بستر رودخانه همچنين وجود اراضي کشاورزي حد فاصل رودخانه و ساخت و سازهاي شهرهاي تاريخي بوده‌ايم.

وي ادامه داد: اما در سال هاي اخير به بهانه خشکسالي و با هدف سوداگري و کسب سود شاهد تلاش برخي اشخاص حقيقي و حقوقي براي کاهش حريم هاي طبيعي و همچنين عدم نظارت کافي و اعمال قانون بر روي ساخت و سازهاي غير قانوني در حريم رودخانه‌ها هستيم.

هنردان اضافه کرد: اشتباه دوم که به تأثير شهرسازي در جريان آب هاي سطحي مربوط مي‌شود و در اوايل قابل پيش بيني نبود، رشد شهري و احداث سطوح سخت مانند ساختمان ها، خيابان ها و پارکينگ‌ ها بر روي اراضي و خاک هاي تقريباً نفوذپذير است که اين اقدام باعث مي شود مقدار زيادي آب ناشي از بارندگي و ذوب برف نتواند از طريق زمين جذب شود و به آب هاي زيرزميني بپيوندند.

وي خاطرنشان کرد: در نتيجه آب حاصله در گودها و نواحي پست شهري انباشته شده و باعث سرعت گرفتن جريان آب به سمت نواحي کم ارتفاع و پايين دست شهرها مي‌ شود.

رئيس اداره طرح هاي توسعه شهري و معماري اداره کل راه و شهرسازي اصفهان اظهار کرد: مطالعات کاربري اراضي در طرح هاي توسعه شهري استان نشان مي ‌دهد بر اثر رشد ساخت و سازهاي شهري و پوشش آسفالت خيابان ‌ها بيش از 60 درصد سطوح شهري به سطوح نفوذناپذير تبديل شده‌اند و اين موضوع ضمن افزايش خطر سيل خيزي باعث افزايش در بارگيري نيتروژن و در نتيجه آلودگي و کاهش کيفيت آب شهرهاي استان شده است.

اين استاد دانشگاه يادآور شد: با ايجاد تراکم ‌هاي توسعه و از طرفي کاهش سطح اشغال ساختمان ها مي ‌توان زمينه نفوذپذيري اراضي شهري را فراهم کرد. وي ادامه داد: همچنين به جاي استفاده از سطوح سخت و نفوذناپذير مانند بتن و آسفالت‌ مي‌ توان در ضوابط طرح‌ هاي توسعه شهري استفاده از پوشش‌ هاي سبز و آسفالت هاي با قابليت جذب آب را پيشنهاد داد.